Müzik her ne kadar en direkt, en dürüst ve alıcısına verilen mesajı en açık biçimde ileten ana sanat dallarından birisi olsa da, kimi zaman ya sanatçı tarafından ya da alıcının kendisinin aklında kompleks bir hale gelebiliyor. Kimi şarkılar veya sanatçılar var ki, etrafımızdaki herkes haz alarak dinlerken; aynı hissiyatı bize bir türlü geçiremiyor. Sanatçının veya şarkının muazzamlığının farkında olup kabul etsek de etrafımızda bahsedilen o mesajı veya hazzı alamıyoruz. Olay şu ki bazı sanatçıların ve şarkılarının etkisi beynimize ve algımıza anında etki edemeyebiliyor; sevmemiz, anlamamız için bizden biraz zaman istiyor. Bu yazı da o isimlerden birisi hakkında: “Thebe Neruda Kgositsile” ya da bilindiği sahne adıyla “Earl Sweatshirt“. Hip hop’ın yükselişteki alt türlerinden abstract hip hop’ın öne çıkan vitrin ismi Earl Sweatshirt; tok sesi, sık sık kullandığı aksak flowu, deneysel prodüksiyonu ve depresif enerjisi ile kimi dinleyiciler için dinlemesi zor bir isim. Tyler, the Creator’un Odd Future’ından çıkma, 25 yaşındaki California’lı genç yetenek tüm bunlara rağmen minimalist stilini, kendi duygularını dışarı yansıtabilme amacında iyi bir araç olarak kullanıyor. Endüstriyel hip hop müzikten ayrı ve kendine özgün bir sound’a sahip yetenekli rap sanatçısı ve kimilerine göre de şair Earl Sweatshirt, tarzı nedeniyle haliyle çoğu dinleyici tarafından hemen sindirilemiyor. Eğer siz de çoğu kritikler ve hip hop dinleyici topluluğunun büyük çoğunluğu tarafından zamanının en iyi rapçilerinden biri olarak gösterilen Earl Sweatshirt’ü dinlemek konusunda zorluklar yaşıyorsanız; aşama aşama size yardım edecek dinleme rehberimiz, -rehber sizi Earl Sweatshirt’e iyice bağladıktan sonra- genç sanatçının diskografisi ve albümleri hakkındaki inceleme sizlerle.

Aşama 1:

İlk aşamada Earl’ün karmaşık kelime oyunlarını kullanmadan daha direkt olduğu veya günümüz endüstriyel sound’una daha yakın prodüksiyonu olan şarkılarıyla ve hepimizin severek dinlediği isimlerin şarkılarındaki konuk performanslarıyla başlıyoruz. Earl’ün kataloğundan en geniş demografiye hitap edebilecek ve en kolay yutulur olan şarkısı Hive ile başlamak en mantıklısı. Endüstriyel, dinleyiciyi yakalayan ve harika bir Vince Staples verseüne sahip olan bu şarkıdan sonra beat ve nakaratıyla sizi cezbedecek Grief, rap yapan Frank Ocean’lı Sunday ve sevdiğiniz sanatçılarla birlikte olan konuk performanslarıyla bu aşamadan sonra Earl çoktan ilginizi çekmiş olsa gerek.

Aşama 2:

Daha yüzeysel seslere ve liriklere alışkınsanız, bu aşama artık hafiften sizi zorlamaya başlayacak ama merak etmeyin küçük adımlarla ilerliyoruz. Bu aşamada artık daha kompleks bir söz yazarlığı ve alışılmıştan biraz farklı altyapılarla devam ediyoruz. İkinci aşama ilk aşamaya göre biraz daha karanlık ve karmaşık oldu. Chum, Burgundy ve Faucet Earl’ün söz yazarlığını kariyerinin erken yıllarında kanıtladığı şarkılardan. December 24, Ontheway! ve Shattered Dreams ise ilk aşamadan hatırladığımız The Mint ile beraber, 2018 çıkışlı Some Rap Songs’un yeni bir dinleyici için başlangıç seviyesinde şarkıları. Listenin en dikkat çeken şarkısı ise kesinlikle E. Coli veya EL TORO COMBO MEAL olmalı. E. Coli’de Alchemist’in harika beati üstüne kendisiyle özdeşleşmiş aktarımıyla kulaklarımıza ziyafet verirken, EL TORO COMBO MEAL’de konuk sanatçı MAVI’nin performansı dikkatleri çekiyor.

Aşama 3:

Artık bu aşamaya kadar geldiğimize göre; Earl Sweatshirt’ün imza sound’unu, kendi tarzını en iyi şekilde temsil eden şarkılarının ve konuk performanslarının olduğu listemize başlayabiliriz. Bu aşamada 2019’un son çeyreğinde çıkarttığı albümü FEET OF CLAY’den EAST de olabilirdi fakat onun için kendi başına ayrı bir aşama yapılmalı ve adına bölüm sonu canavarı denmeli. Aşama 3’ü de dinleyip iyice Earl Sweatshirt’e ısındıysanız bu rehber amacına ulaşmış demektir ama yine de kendinizi son kez test etmek isterseniz buyurun, EAST. Yazıdaki üç aşamayı da dinledikten sonra artık modern şair Earl Sweatshirt’ün bir seveni olduysanız ve diskografisini baştan sonra dinlemeyi istiyorsanız önerilen sıralama tam olarak kronolojik sıralama ve şu şekilde:

1. Doris (2013)
2. I Don’t Like Shit, I Don’t Go Outside (2015)
3. Some Rap Songs (2018)
4. FEET OF CLAY (2019)

Earl’ün artistik gelişim sürecinin hep artan ivmeli olmasından ötürü kronolojik sıralamada dinlenilmesi gerekiyor. Durum böyle olsa da ve Doris bu gelişim sürecinin ilk aşaması olsa da, kendisinden sonra gelen 3 albümden büyük miktarda bir eksiği yok; yetenek aynı yetenek fakat 19 yaşında sound’unu tamamen oturtamamış bir gencin mahsülü Doris. Ayrıca Earl Sweatshirt’ün en iyi konuk listesine sahip olan albümü. Mac Miller, Vince Staples (3 şarkıda), Wu Tang Clan’ın RZA’sı ve kendisinin Odd Future’dan abisi Tyler, the Creator gibi öne çıkan isimlerden performanslar görüyoruz. Sonrasında gelen I Don’t Like Shit, I Don’t Go Outside ise kendisinin daha olgunlaştığı, günümüzdeki altyapı seçimlerini şekillendirdiği fakat hala mainstream’e ufaktan göz kırpmaya devam ettiği, daha depresif ve Doris’e göre daha derin bir iş. Albümün ismi ve kapağı, tüm temayı açıklar nitelikte. Sonrasındaki 3 yıllık sessizliği bozan Some Rap Songs ise sanatçının ustalık işi niteliğinde. Hala depresif ama daha az isyankar, bazı şeyleri çözmüş ama çözemediklerinde kaybolmuş, daha kompleks ama kalbe dokunma konusunda daha direkt Earl Sweatshirt; Some Rap Songs ile artık kendi sound’unu başarıyla inşa ederek karşımıza çıkıyor. 2010’larda duyduğumuz albümlerin hiçbirine benzemeyen bu eşsiz albüm, 2010’ların en iyi 50 rap albümü listemizde de 4. Sırayı kapmıştı; listeye ulaşmak için buraya tıklayabilirsiniz. Kariyeri boyunca sürekli her albümden sonra ortadan kaybolan Earl Sweatshirt’ün Kasım 2019’da son albümünün üzerinden kısa bir süre sonra çıkartarak tüm hayranlarını şaşkınlık içerisinde bıraktığı FEET OF CLAY ise Some Rap Songs yapım sürecinden kalma artıklarmış tadı veren (Mevzu bahis artıklar, Kendrick Lamar’ın To Pimp A Butterfly’ının artıklarından oluşan untitled, unmastered. seviyesinde artıklar, çöpmüş gibi kötü bir yanılgı oluşmasın), Earl Sweatshirt’ün en iyi söz yazarlığı performanslarından bazılarını barındıran, karanlık ve garip bir atmosfere sahip bir proje. Her ne kadar iyi olursa olsun bu projenin 2019 sonlarından bol bol konuşulmasını sağlayan iki faktör daha var ve bunlardan ilki, MAVI ve Mach-Hommy isimli kollabratörlerini daha geniş kitlelerin önüne sunması ve sanatçıların dinleyicilerden iyi not alması. İkincisi ise birkaç paragraf önce bahsi geçen EAST isimli şarkının internet ‘meme’ kültürüne malzeme olması. Earl Sweatshirt’ün diskografisini gezip albümlere ve artistik gelişim sürecine bakış attıktan sonra, bu diskografiyi, -zor da olsa- kalite ölçütünden sıralamak gerekirse sıralama şöyle olur:

1. Some Rap Songs (Puan: 9.5-10/10)
2. FEET OF CLAY (Puan: 9/10)
3. I Don’t Like Shit, I Don’t Go Outside (Puan: 8.5/10)
4. Doris (Puan: 7.5/10)

Not 1: Bu yazıdaki sıralamalara 2010 çıkışlı mixtape’i EARL dahil değil çünkü o zamanlar 16 yaşında olan Earl Sweatshirt’den değerlendirmeye almak için yeterliliği olmayan bir mixtape. Dinlenilmese de bir şey kaybedilmez fakat yine de içinde güzel parçalar bulunduruyor. Not 2: Aşamalarda kullanılan şarkılar iyiliklerine veya kalitelerine göre değil, dinleme kolaylıkları ve hitap ettikleri kesimin genişliğine göre sınıflandırılmıştır.