Yeni bir sayfa açmak gerekiyor bazen . Açamadığınız anlarda bile , en azından bunun için çabaladığınıza kendinizi inandırabilmeniz . Bazen , tutunduğunuz , körü körüne bağlandığınız gerçekleriniz sizlere hayatınızın en güzel zamanlarını sunmuyor . Kendi dünyalarınızın , benliklerinizin , soyut odalarınızın en derinlerinde farklılıklar aramalısınız . Aynı düşüncelerle doldurduğunuz bir günü , hayatınızın defterinden sertçe çekip koparmalı , buruşturup atmalısınız . Aksi durumda , bir sonraki bembeyaz sayfanın karşınıza çıkmayacağını , yarım kalmış , siyahlı beyazlı  , izlerle dolu sayfaya öylece dalıp gideceğinizi bilmelisiniz . Bir nefes almalısınız arada . Yeni bir nefes . Çoktan tükenmiş umutlardan , çoktan yaşanmış hayatlardan , çoktan paylaşılmış mutluluk ve hatalardan uzakta yeni bir nefes . Bir heves sahibi olmalısınız . Göz kırparken , kirpiklerinizin arasına dolan yaşlardan uzak kalabilmek adına , yanağınıza değecek yeni bir gülümsemeye şans verebilmelisiniz . Hayatın bugününe sıkışmış her şeyden , geçmişine yığılmış ağrılarından sıyrılabilmek adına bir çiçeğe bakabilmelisiniz yeni baharda açan . Yeşermek nedir hatırlamalısınız , solmuş günlerinizin arasında . Gökyüzünüzde birikmiş karanlığa biraz yıldız serpmelisiniz arada . Karanlığın gönlünü deşmeden de aydınlığın var olabileceğine inanabilmek adına . Güneş batarken farklı pastel renkleri aramak için dünyanızı saran goklere dikmelisiniz gözlerinizi . Ruhunuzu tazeleyecek birkaç tonu paletinize eklemeli ve yeni güzel anlar çizmelisiniz ömrünüze . İçinde barınmakta güçlük çektiğiniz zamandan sıyırmalısınız ruhlarınızı . Biraz aykırı , biraz özgür biraz değişmeye niyetli . Şaşırtmalısınız kendinizi . Herkesten önce kendinizi . Yağmurlarda yıkanırcasına tazelenmeli ruhunuz . Aynı dünyaya , başka gözlerle bakabilmenin olgunluğunu tatmalı varlığınız . Nefretinizi köreltip , sakinliğinize el verdiğiniz sahnelere açmalısınız gözlerinizi . İçinizi tüketen her seyden uzak bir kıyıda , yeni bir yere taşınmış gibi . Yeni bir sayfa açmalısınız ...