GARİP BİR SAHNE VE GARİP BİR KANDIRMACA

GARİP BİR SAHNE VE GARİP BİR KANDIRMACA
  • 2
    0
    0
    0
  • Kim bilir nerede kaldı sevgimiz ? Hayat uzun bir yolculuk efendim . Hangi durakta soydular kalbimizi bilmiyorum . Çırılçıplak kalmanın ne demek olduğunu , giysisiz değil , sevgisiz kaldığımda öğrendim . Kalabalık bir dünya yarattı tanrı . İçerisinde bir sürü yabancı . Kimi kimisini çok iyi tanıdığını söylüyor , kimisi birileri olmadan asla yapamayacağını . Hayat böyle değildir efendim ! Asla ! Yanılıyorsunuz bu noktada . Herkes en başta karşısındakini , sonrasında da kendi yüreğinin varlığını abartır . Öylesine abartır ki hem de bilemezsiniz ... Bir ruha büyük duygular sığabilir doğru , ancak dile daha fazla sözcük sığıyor . Her can solar , her solan can bir başka yürekte solar . Önce suçlayabileceğin kadar yabancıyı suçlarsın hayatında . Sana çokça yanaşmış yabancıları . Bir zamanlar " Canım " dediğin o yabancıları . Sonra aldanışları için canını suçlarsın . Sevgi denilen şey aldatıcıdır . Canını yakan şey aldatılmak değil , kandırılmak değil , kanmaktır çoğu zaman . Çünkü , kendi duvarlarını yıkmışsındır ve ardına çıkacak kadar cesur olmuşsundur . Bu duvarların ardında durabilmek güçlü bir adımdır . Kendine açtığın yeni alanı seversin en çok . Savunma mekanizmaların zayıflar , aşka sevgiye daha kolay hedef olursun . Birileri , seni kabuklarından arındığın vakitte bulur . Özgürlük sarhoşu halinin zaaflarında tatminkarlık arar . Güvenli alanının dışında , bir yabancıya denk gelmek büyülüdür tabi ... Kanarsın , kandırırsın , alışırsın , ihtimallerin , ruhuna yapışır . Duyguların birer birer çiçek açar . Bir kez daha kandırırsın serotonin zincirlerini . Her şey umutlarla dolu bir hal alır , zaman düşmanın değil dostun olur . Gunleri ve saatleri yeniden hatırlarsın . Kendini içinde olduğun soğuk , karanlık alanın dışında bir dünyada bulursun . Geceyi değil , bir başkasıyla paylaşabileceğin açık renklerini istersin göklerin . Deniz kenarında soğuk rüzgarları değil , sıcak yaz günlerini istersin . Kendini , bir başka hayatın varlığıyla kandırır , ruhunu onunla tatmin edersin . Bağımlılık yaratır sığınmak . Anlamını bir beden ve ruhta aramaktan kopar , yarım bir sen tanırsın . Diğer yarısıyla bütün hisseden . Her şeyi tamamlamak basitleşmiş gibi geldiği anda bozulur sevginin büyüsü hep . Tam duvarlarına ihanet etmeye hazır olduğunda , kendini hatırlatan garip problemler ortaya çıkar . Duvarlar ... O duvarlara sırtını tamamen dönmeye kalktığında , her şey beter bir hal alır . Sevginin içinde gizli öfke  kanında dans eder , diğer yarın haline gelmiş o kişi de bu duygudan nasibini alır . Sevgiyle bağdaşmış ruhlar öfkeyle dans etmeye başlar . Bu duygu bir arena gösterisine dönüşür . Biri , diğerini bitirene dek savaşa devam edilir . En son bir tarafın duygularını koparan emiri verir acı bir söz . Bir veda ve ardından yine yüksek duvarlar . Aşk ve sevgi , acısı tatlısı karışık garip bir kandırmaca .  Bilemiyorum nerede kaybettik sevgimizi . Hangi mücadelenin ardında döktük son duygularımızı kalbimizden . Eğer izini sahiplenmiş biri varsa , kazıdığı yere bırakabilir mi geri ?


    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.