Bu duvarları kim ördü bilmiyorum . Ardında , kendi ciğerlerime ait acılı bir öksürük sesi duyabilecek kadar yıpranmış hissediyorum sadece . Kocaman bir boşluk içindeyim ve kocaman bir boşluk içimde . Lanet bir karanlık , ruhuma huzur veriyor yine . Herkesin saygı duyduğu güneşin gelmesini istemiyorum ömrüme . Kirlenmiş sokaklarda , tazelenmiş yeni gün fikrine inanan insanlardan da değilim . Bir merhaba duymak iyi gelmiyor ruhuma ya da samimiyetsizce söylenmiş diğer sözcükler . İnanmıyorum pek çok şeye . Tablasında eriyen ağır bir sigara gibiyim bu aralar . Dumanlar çıkıyor yandıkça ruhumundan . Vasat zamanlar geçiyor , çizgiler halinde gözlerimin önünden . Ne hissedeceğimi de bilemiyorum çok fazla . Bazı hislerin varlığını değerli kılmak adına verdiğim savaşların ardından , soğuk bir zindanın içerisine düştüğüm zamanları hatırladıkça korkuyorum . Yalnızlık garip bir sevda besliyor olsa gerek benliğime . Her ihanetimi affedercesine sarılıyor ruhuma . Tutkulu aşkını inkar edemeyeceğim bir hayat gerçeği . Eşlik etmekten haz alıyor geçip giden ömrüme . Hiç yalnız bırakmiyor beni . " Her bir köşesine gece çökmüş yıldızsız bir gökyüzüsün " diyor bana ve ekliyor " Benimle birlikte ... " Hoş sözleri seviyor ruhum . İçerisinde acı duygusu barındırsalar bile güzel olan güzeldir işte . Sarılıyorum o lanet duyguya . Garip bir umursamazlık veriyor arada insanın içerisine . Çoğu zaman can yakan bu aksi duygunun , arada bir iyi geldiğini de inkar edemiyorum . Neyse , çok devam edemeyeceğim . Yazının başında da belirttiğim gibi bu duvarları kim ördü bilmiyorum ancak buradalar . Oradalar . Her yerdeler ! Her bir bakışın önünde ve ardında ! Umursamazca davranışların sonrasında , her bir umudun garip ölümünün ardında , dilenmemiş özürlerin sönük izlerinin üzerinde . Daha çok yükseliyorlar , durmadan yükseliyorlar ...
YÜKSELEN DUVARLAR
17.11.2021 
325 - 1 0 0 0
Yorumlar (0)
Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.
169
İçerik33
Takipçi35
Takip23,154
Okunma
Yorum Bırakın