Bütün yaşam bir hikayedir ve biz de onun içindeyiz.

 

Daha çok para kazanıp, daha çok harcıyorlardı. Fakat yüzleri asıktı, yorgun ve keyifsizdiler, gözleri dostça bakmıyordu.

 

“Ne zaman doğdun?”
Momo biraz düşündü ve sonra dedi ki: “Hatırladığım kadarıyla ben hep vardım.”

 

Ama ne yazık ki, düzgün çarpmasını bildiği halde kör ve sağır olan nice yürekler vardır.

 

 

Çünkü zaman, yaşamın kendisidir. Ve yaşamın yeri yürektir.

 

 

Nasıl gözleriniz görmeye, kulaklarınız duymaya yarıyorsa, insanın yüreği de zamanı algılamaya yarar.

 

Dünya görüşleri ve düşünceleri bambaşka olan apayrı iki insanın dostluk kuracağına kimse inanmaz.

 

Gerçek zamanı ne bir takvim ne de bir saat ölçebilirdi.