Verdiği bir röportajda
-Sizi şiire yönlendiren kimler oldu, aile içinde sizi yönlendirenler var mıydı ? sorusuna verdiği cevap
"-Hayır olmadı.. Beni yönlendiren "acı" oldu.
Benim hayatımda hep bir acı vardı; hep acıdan yola çıktım. Çok fukara bir çocukluğum oldu benim.
Sevgisiz üstelik. Bu yüzden kendimi hep garip bir leke gibi gördüm bu dünyada; ama tertemiz zamanlardan kalma bir leke. " cevabını vermiştir.
Mutsuz bir ailenin iki çocuğundan biridir. Anne sevgisinden mahrum olarak büyüyen şair, bunu daha sonra yazacağı şiirlerinde dile getirmiştir.
1)Bir Gün Ölürüm
Ölümü arayarak geçti
Bunca yılım.
Kötü annem
Beni komşunun oğlu kadar seven,
Yok olan babamdı belki
Ölüm tutkumu pekiştiren
2)Sarıl Bana
Bu yaşa geldim içimde bir çocuk hâlâ
Sevgiler bekliyor sürekli senden
İnsanın bir yanı nedense hep eksik
Ve o eksiği tamamlayayım derken,
Var olan aşınıyor zamanla.
Anamın bıraktığı yerden sarıl bana
Eksiğini , yaralarını kızı Zeynep'e olan sevgisi ile örttü.
“Nar çiçeğim, burada yaşamımı ayakta tutan iki temel direk var. Önce sen, sonra şiir. Seni çok seviyorum bunu bil. Aramız derya-deniz de olsa, sıra dağlar da en ufak bir sıkıntıda aşar gelirim. Hep babanın var olduğunu bilerek yaşa. Bingöl dağlarının tepesinde oraya nereden geldiği bilinmeyen bir pars iskeleti de olsa… Canım!” (Metin Altıok’tan Zeynep’e Mektuplar)
3) Hançerin Sapı
Ben seni yalansız
Bahar gibi sevdim.
Sevgi adınaydı
Milis beraberliğimiz.
Sabahtan akşama
Günü tarar örerdik
Ve kedileri
İkimizde çok severdik.
4)Bu Kekre Dünyada
Sevgilim bak, geçip gidiyor zaman:
Aşındırarak bütün güzel duyguları
Bir yarım umuttur elimizde kalan
Göğüslemek için karanlık yarınları
Bu kekre dünyada yazık geçit yok aşka;
Bir şey yok paylaşacak acıdan başka
5) Öndeyiş
Bedenim üşür, yüreğim sızlar.
Ah kavaklar, kavaklar…
Beni hoyrat bir makasla
Eski bir fotoğraftan oydular.
Orda kaldı yanağımın yarısı,
Kendini boşlukla tamamlar.
Omzumda bir kesik el,
Ki durmadan kanar.
Ah kavaklar, kavaklar…
Acı düştü peşime ardımdan ıslık çalar.
6)Uyarılar
İnsan dediğin saçaktaki
Güvercinin farkında olacak
Ve bir çiçek açacak kendince.
Bu aşk var ya bu aşk;
Dikkat!
Yangında ilk kurtarılacak.
7) -"Kapı arkalarında, askılıklarda durdum/Ben, yıllarca aksak bir aşka/ Boynu bükük baston oldum."
8-)Yol Şarkısı
– Eskiden bir sesim
Vardı benim;
Şimdi uzakta.
Çınlar belki
Bir köprünün altında.
Yitirdiklerim de oldu
Kazandıklarımın yanında.
9) "-Sanat, insanı insanla bağlayıcı, bütünleştiricidir.
10)"-Şiirin hayata yapışık olmasını istiyorum. Başka türlüsü yapay geliyor bana.
Cambazlık geliyor."
Metin Altıok'un Bingölde Felsefe Öğretmenliği Yaparken Eşi Nebahat Altıok'a Yazdığı Mektuptan Bir Kesit~
{Nebahat; seni çok özledim. Rüyalarıma giriyorsun. Kendine iyi bak, beni bekle. Ne olursa olsun dönem sonuna kadar kalacağım burada. Yılmayacağım. Benim kanım Şakir’inkinden daha kırmızı değil. Amaçları hepimizi yıldırımak. Hevesleri kursaklarında kalacak. İstifa edip gidelim istiyorlar.
Sevgilim; bu ay para gönderemiyorum. Kabanın parasını ödemek zorunda kaldım. Parasızım anlayacağın. Onca borçtan ve harcamadan sonra sen de güç durumdasındır biliyorum. Ama dayan biraz. Ay başına az kaldı.
Ben iyiyim. Beni merak etme. Acı patlıcanı kırağı çalmaz. Gelecek güzel günler bizi bekliyor. Sayılı gün çabuk geçer –yukarıda günler geçmek bilmiyor demiştim ama aldırma- Dayan sevgilim, önümüz yaz.
Metin Altıok / 14 Mart 1980-Bingöl }
11) Yerleşik Yabancı
Ben birini sevdiğim zaman
Göğünü durmadan genişletir.
Ama herkes rahattır kozasının içinde,
O sevgi artık kimsesizdir.
Ölsem ayıptır, sussam tehlikeli
Çok sevmeli öyleyse, çok söylemeli.
Yorum Bırakın