3 Mayıs 1944 Irkçılık-Turancılık davasından beridir, 3 Mayıs’ın nasıl gelişip meydana geldiğini, bu davada Türkçülerin sıkıntılı süreçlerini, davanın da nasıl sonuçlanıp, 3 Mayıs Türkçüler Günü'nün nasıl ortaya çıktığını biz Türkçüler senelerdir yazdık-çizdik.

Dost-düşman herkesin 3 Mayıs’ın artık aşağı-yukarı ne olduğu malumlarında.

Bugün 3 Mayıs Türkçüler Günü’nün ne olmadığı hakkında yazacağım.

1-) Türkçüler Günü bir bayram değildir, nice Türkçülerin azap dolu işkenceler gördüğü bir olay bayram olamaz. Hele böyle bir günü sahiplenip, bayram havası estirip, pilav dağıtılmaz, ziyafet verilmez. Türkçülük ülküsünün içtimai, siyasal ve de kültürel manasını anlamaya idrak edemeyenlerden de fazla bir şey beklenmez. İlla bugün yemek verilecekse kimsesizler için cennet mekan Türkçü büyüklerin hayrı neticesinde verilmelidir, bayram havası estirmek için değil!

2-) Türkçüler Günü bir matem ya da yas da değildir. Ulu davamızın fikir safhasından iş sahasına atıldığı bir olayda matem tutulmaz. O günün şartları içinde tarihten ibret alınır. Kutlu bir gün sayılır.

3-) Türkçüler Günü “milliyetçiler günü” olamaz. Hangi milleti bile belli edilmeyen bir söylemden temel olmaz, beton tutmaz. Milliyetini söylemeye korkan güruhtan zaten Türkçülük beklenmez. Biz onları 1944’te İsmet İnönü zamanından açılım dönemi teranelerine kadar iyi tanırız. 

4-) Türkçüler Günü “Müslüman Türk milliyetçileri günü” olamaz. Bizim Türkçülük inancımızda dine her zaman yer vardır. Fakat bir dinin (bu her ne olursa olsun) bizim davamıza sızdırılması kabul edilemez. İlla sızdırmak isteyenler için alternatif bir çok teşkilat vardır. Oraya yönelmelerini cani gönülden isteriz.

5-)Türkçüler Günü “Türkçülük Günü” olamaz. Türkçülük günü birlik yapılan bir faaliyet ya da eylem değildir. Türkçülük, hastalanınca aç ya da tok karnına alınan bir ilaç da değildir. Türk olan bir kişinin Türkçülük ülküsünü yaşatması için günlerden, aylardan ve yıllardan daha fazla zamana ihtiyacı vardır. Günü birlik olan Türkümsüler ve Türkçülük oynayanlar kendilerine daha uygun bir gün uydurmalarını dileriz.

SONUÇ:

“Türkçüler Günü” 3 Mayıs 1944 davasının baş sanığı, yolbaşçımız Hüseyin NİHAL ATSIZ’IN belirlemiş olduğu kutlu bir gündür. Bu günün önemini de belirtmek elbette ki onun ekolünü takip eden biz Türkçülere düşmektedir. 

Yazımıza Nihal Atsız ve onun kardeşi Nejdet Sançar’ın mahkeme savunmalarının son cümleleri ile son veriyoruz.

Nihal Beğ:

Irkçı ve Turancı olduğum için mahkûm olursam bu mahkûmluk hayatımın en büyük şerefini teşkil edecektir.

Nejdet Beğ:

Türk’ü sevdim, seveceğim. Ama ızdıraplar varmış, felaketler varmış, hatta karşılaşılacak türlü kahpeliklerle doluymuş; hepsi kabul! Türk ırkı sağ olsun!"

3 Mayıs Ruhu Ebediyen Yaşasın!

Tanrı Türk'ü Korusun!

Buğrahan KARAMAN