Şu ân'a nazaran;
Eskide olmak isterdim, eski olmak belkide. Böyle bir insanın unuttuğundan ziyade hasretle, özlemle sıcacık hatırladığı olmak. Aklına gelince boğazını yakacak kadar aldığı derin nefes, sızlayan burun direği, dolan gözü, burulan kalbi olmak isterdim.
Öyle bir olmak isterdim ki bir o kadar uzak bir o kadar ulaşılmaz, bir o kadar tekrarı olmayan.
Bir o kadar sessiz, bir o kadar coşkulu.
Bir o kadar kaos ve bir o kadar güzel olmak isterdim.
Belki de aklına geldikçe içine kor, gözüne hasret düşüren yakıp kül eden, benliğini yok eden olmak isterdim.
.
.
.
Peki, beni yaşamak ister miydin?
Yorum Bırakın