Öncelikle merhaba, kime hitap edeceğime şu an karar verebilmiş değilim. Kendime mi yoksa bedenimin bir parçası olsa da benimmiş gibi hissetmediğim, duygusal açıdan açlık ve sefalet içinde kaybolmuş, kendini başka bir kişiye ait sanan ya da benim bile isteye o kişide bıraktığım ve geri almakta güçlük çektiğim bu nedenle de zaman içinde benliğimden koparıp onun olduğuna inandığım kalbime mi? 

Belki ikisi de değil... 

Böyle dümdüz boşluğa doğru anlatmam lazım. İsteyen istediği şekilde üstüne alınabilir ve bu boşlukta, saatte bilmem kaç hızla giden kelimelerime istediği şekilde yön verebilir. Benden gittikten sonra nereye ne şekilde ulaştığı şu saatten sonra beni hiç ilgilendirmez. 

Çünkü ben son birkaç aydır boğazımda bir türlü kurtulamadığım bir yumruyla yaşıyorum. Artık benimmiş gibi hissetmediğim kalbim giderken geride bir yumru bıraktı. Bununla da yaşamaya alışır mıyım yoksa kendisiyle anlaşarak öncelikle en azından rahatsız etmeyecek bir boyuta ulaştırıp sonrasında da ikna sürecini biraz daha uzatırsak zamanla kendine edindiği yerden söküp atmamız mümkün mü emin değilim. Ama bildiğim bir şey var çok özlüyorum.  

Ben giden herkesi ve her şeyi çok özlerim. Kalbimi de boğazımda bıraktığı yumruyu da... 

Buraya "gidenin gidişiyle kalanın duruşu bağdaşmazmış kardeşim" yazmamak için kendimi çok zor tutmuştum ama dayanamadım. 

Bağdaşmıyor, bağdaştıramıyorum.

Hep bir mantık arama hep bir sorgulama çabam var. Ben asıl bundan kurtulmak istiyorum. 

Bazı şeylerin sebepsiz yapıldığını aklım ve mantığım alsın istiyorum çünkü almadığı sürece yaralanmaya, kendimi daha da yaralamaya devam ediyorum. 

Üstelik çevreme verdiğim rahatsızlık da cabası. 

Çok özür dilerim.

Gerçekten çok özür dilerim. 

Kendime engel olamayıp acımasızca ve düşüncesizce şaka olduğunu sandığım sözlerim için, içime damlayan her gözyaşımı biriktirip kahkahaya dönüştürerek dışarı fırlattığım için. 

Çok özür dilerim. 

Yarıda kalan hayallerimin hıncını başkalarından çıkardığım için.

Çok özür dilerim. 

Küçücük bir sevgi gösterisine kanıp hayal kurma zahmetinde bulunduğum için de...

Kendimden özür dilerim.