Merhaba. Dün akşamdan bahsetmek istiyorum biraz. Bir arkadaşım var güçlü ve iyi bir karakter. Herkes tarafından da seviliyor yani bana söylediği herkesin onu çok sevip beğendiği. Benim gördüğüm de öyle şahsen. İnsanların onu dışarıdan soğuk gördüğünü söylüyor ama tanışınca öyle olmadığını söylüyorlarmış. Bana hiç böyle şeyler söylenmiyor. Pek sevildiği mi de söyleyemem benim gördüğüm öyle yani. Sessiz sakin denilen varlığı yokluğu bir insanlardanım yani öyle söylüyorlar. Neyse bunlardan daha çok bahsedeceğim önce dün akşamı anlatayım.
Arkadaşım beni bir konuda yardım etmem için çağırdı. Neyse gittim yemek yedik sonra iş halledip sohbet ettik. Onunla sohbet ederken gerçekten beynimden geçirdiğim şeyleri söylediğimi farkettim dün akşam. Çok tarzım değildir içimden geldiği gibi konuşmak davranmak tutarım kendimi bir çok konu da çoğu insana karşı. Bir şey söylemek istedim ona hani dün bahsettiğim kişi var ya şu imkansızlıklar kralı işte o da orada dün akşam yoktu ama orası bana iyi geldi. Arkadaşım ve o çok yakınlar iyiler. Ben de bir zamanlar oradaydım sonra ayrıldım. Bunları da anlatmayı düşünüyorum. Neyse arkadaşım dahi kimse ona olan ilgimi bilmiyor ben de bilmiyormuşum gibi davranıyorum zaten sonuna kadar inkar yani cesaret sıfır farkındayım ama olsun. Arkadaşıma ondan bahsettim karşılaşmıştık onunla hani onu anlattım ama arkadaşım o konu da bir sessizliğe bürünüyor normalde çok konuşur. Nedenini anlayamadığım şeyler oluyor. Parçalar yerine oturmuyor ama oturmuş gibi yapıyoruz. Benim bu arkadaşım bana onun hakkında bir şeyler söyledi ve ben o yüzden oradan ayrıldım geri de dönemedim zaten. Yazarken bile içim kötü oluyor. Git demeden gittim. Pişman mıyım? Çok.
Durup düşündüğüm şey şu. Benim canım arkadaşım benim işten ayrılması sağlayacak şeyler söyledi onun hakkında. Ben işten ayrıldım o da benim hayatımdan ayrıldı. Sonra biraraya gelemedik. Gelmiyoruz da arkadaşım da bizi biraraya getirmiyor. Yani ben saf dışı kaldım. Gözüken bu ama ben bunu kimseye söyleyemiyorum. Arkadaşıma anlatamıyorum eminim anlatsam aramızda bozulacak. İçimden geçen bir çok şeyi de ben ona anlatıyorum. Beni sevdiğini söyleyen biri. Eskiden her gün arar hayatını anlatır son beş dakkika beni sorardı. Şimdi aramayı bıraktı o kadar sık aramıyor. Nedenini bilmiyorum. Zamanla neden kıymeti harbiyesi azalıyor insanın. Bilmiyorum hala anlatmaya devam edeceğim...
Yorum Bırakın