"Kaybettiğin yerde bekleme, güçsüzler öyle yapar. sana kapanan kapıyı bir daha çalma, kapanan kapıyı acizler çalar." -William Shakespeare

18. yaş günüme ithafen...

Şu anda olduğumuz insanı gerçekten biz mi seçtik? Yoksa zaman ve ortam koşulları bizi böyle bir insan olmaya mı zorladı? Şu kesindir ki, insanın hayatıyla ilgili aldığı kararlar, salt kendi iradesine bağlı değildir.

Başka hangi duygu deryadeniz içinden taşarak raks eder Harikalar Diyarı'nda?

Bilinçli insana evrildiğimiz dönemlerin ilk zamanlarından bu yana, atalarımız ile onların torunları arasındaki en büyük benzerlik ise, ikisinin de hâlen aynı sorunun cevabını merak etmesidir: "Neden varız?"

Günümüz dünyasının içinde bulunduğu bu sahte düzen, düzeni yaratan insanın da artık içini sıkmaya başlamış ve yine de kendisini kendinin yarattıklarına kelepçeleyerek, yani kendisini buna mecbur bırakarak bîtap durumuna düşmüştür.