Herkes , herşey , üstüme geliyor. 

Yakıyor yenilerinin yanında. 

Yaşıyorum mu diye soruyorum bazen. 

Bu yalanlarla kendimi hep avutuyorum. 

 

Benliğim benden kopmuş hiç birşey hissetmiyorum. 

Duyguları hep yalanmış, konuşmuyorum. 

Ruhsuz kutuplaşmış , anlamıyor sözlerimi .

Aklım dayan zor olsa da bunlara diyor. 

 

Yazık kendine takma kafana mahvetme kendini diyorum.

Artık tek bir yalana inanmam hepsi süslü yalan.

Damla ,damla eriyorum.

Nasıl geçer bu ömür hiç bilmiyorum . 

Zamansız gelen hiç birşey bana umutlarımı geri vermiyor . 

 

Yalnızlığımı, hüznümü yoğuran gecelerde .

Sırtımı yine yasladım yastığa .

Gökyüzünün buğusu yansır yüzüme. 

Hüznümü gözyaşlarım ýıkıyor .

 

Avuçlarımla içiyor kalbim. 

Karanlıkla ıssız , gecenin koynunda .

Bir umut beklerim sabahı. 

Sabahın ışıklarıyla , yine yalnızlık yine hüzün.

 

 

Peri Ay 🌸