Korktuğum izler derin dokunsam kanayacak

Can kafesim ağrıyor nefesim sığmayacak

Geçtiğim eşikleri saymaya mecalim yok

Çok yorgunum sevgilim burda tahribatin çok.

 

Anladım oluru yok demeyeceğim gitme

Bir varmış bir yokmuşuz masalmış bu aşk bize

 

Sen kazandın vazgeçtim bahçeyi onarmaktan

İçi boş cansız gri nefessiz odalardan

Tenimde parmak izin hücrelerimde kokun

Arındır beni senden uzun zamandır yoksun