“Hayatım boyunca trajedinin beni bulmasını beklemiştim. Bulacağından hiç kuşkum yoktu çünkü başkalarının hak ettiğimi düşündüğünden daha fazla arzum, isyanım ve gücüm vardı, yıldırımları üstüne çekecek şeylerdi bunlar. Ve bir gün, artık bu dünyaya dayanamayacağım, diye düşündüm. Bunun üzerine denizin derinliklerindeki kadim bir tanrı seslendi: Öyleyse çocuğum, başka bir dünya yap.” (Ben, Kirke 2018)

Ben, Kirke, Madeline Miller'ın 2018'de yayınlanan ikinci romanı. Akhilleus'un Şarkısı (2011) adından övgüyle söz ettiren yazar, Ben, Kirke'de de başarısını sürdürüyor ve eser Goodreads'de 2018'in en iyi fantastik romanı seçiliyor.

Roman, kendine başka bir dünya yapan cadı Kirke hakkında. Kirke daha önce karşımıza Odisseus’un yanında daha doğrusu gölgesinde çıkan bir karakterdi ama sadece ‘erkekleri domuza çeviren bir cadı’ değildi elbette. Tanrılar dünyasında dışlanan ve kenarda bırakılan bir karakter Kirke. Romanda da kendini bulan ve yeniden var eden bir kadın hikayesi gözlemleniyor aslında.

Roman, Kirke ne hissederse okuyucuya da onu hissettirmeye çok uygundu. Kirke ile beraber ormana dalıyor, Kirke ile beraber tezgahın başına geçiyor ve kelimeleri söylemeye başlıyorsunuz… Kirke’nin yalnızlığını, Kirke ile yaşıyorsunuz. Umut dolu bir kadın hikayesi okuduğunuzun her anında farkındasınız.

Roman aynı zamanda müthiş bir mitolojik hikaye deposu, birden fazla mitolojik hikayeyi hiç kafa karıştırmadan aktarmayı başarmış yazar. Ben, Kirke mitolojiye meraklı olmayan birini bile kolaylıkla içine çekebilecek bir yapıda. Kitabın arkasındaki karakter dizini sayesinde kimin kim olduğunu bilerek okuma şansına sahipsiniz. Ayrıca dediğim gibi mitolojik karakterler ve hikayeler akılda kalıcı bir şekilde işlenmiş.
 
Erkekler tarafından yazılan, dolayısıyla ya kenara itilen ya da şeytanlaştırılan -veya ikisi de- kadın kahramanlardan sadece bir tanesi Kirke. Fakat bu sefer hikaye tamamen kendine ait, bu onun sesi. Kafese kapanmayı reddeden ve ormana adım atan Kirke’nin.
 
“Kafeste beslenen bir kuş gibi olmayacağım, diye düşündüm. Kafesin kapısı açıkken bile uçmayacak kadar aptal olmayacağım. Ormana ayak bastım ve hayatım başladı.” (Ben, Kirke 2018)