Bazen çekip gitmek istiyorsun uzaklara. kimsenin olmadığı kimsenin seni duymayacağı yerlere gitmek istiyorsun. Ama hala ardinda bırakamayacağın kişiler ya da terk edemeyeceğin yerler var bu yüzden yapamıyorsun. Gerçi gitsen ne yazar ki sadece şehrini ya da ülkeni değiştirebilirsin. Yanına en sevdiğin eşyalarını alır diğer her şeyi bırakırsın. Peki ya aklındaki ve kalbindekiler? Onlardan da bir şeyler bırakabilecek misin ardında? İstemediğin düşünceleri çıkarıp, seni üzen seni kıran insanları koyabilecek misin bir köşeye?

Tabi ki de onlarda seninle beraber gelicek gittiğin yerlere. Hatta yolculuk esnasında radyodan bir anda bir şarkı çalacak ve anılar canlanacak kafanın içinde ya da mutlu bir aile göreceksin ve gözlerin dolmaya başlayacak yani nereye gidersen git kafandaki düşüncelerden anılardan ya da kalbindekinden asla kurtulamayacaksın.

Bu yüzden sen bir yere gitmeden önce onların senden gitmesini sağla şarkıyı duyunca dalma mesela uzaklara mutlu bir aile görünce, kendinin mutlu olmadığına üzülmek yerine onların mutluluğuna sevin. Göreceksin daha güzel olacak hayat. Bunları yapmayı başardığın zaman da al yanına bir dostunu ve nereyesi olmadan atıl yollara...