Oyun teorisi, rakip oyuncular arasındaki sosyal durumları kavramak için teorik bir çerçevedir. Bazı açılardan oyun teorisi, strateji bilimidir veya en azından stratejik bir ortamda bağımsız ve rekabet eden aktörlerin optimal karar vermesidir. Bireyin başarısının diğerlerinin seçimlerine dayalı olduğu seçimler yapması olan bazı stratejik durumların matematiksel olarak davranış biçimlerini yakalamaya çalışması durumudur.

Oyun teorisinin önde gelen öncüleri 1940'larda matematikçi John von Neumann ve ekonomist Oskar Morgenstern'di. Matematikçi John Nash, birçok kişi tarafından von Neumann ve Morgenstern çalışmalarının ilk önemli uzantısını sağlayan kişi olarak görülmektedir. Oyun teorisinin odak noktası, rasyonel oyuncular arasında etkileşimli bir durumun bir modeli olarak hizmet eden oyundur. Oyun teorisinin anahtarı, bir oyuncunun getirisinin diğer oyuncu tarafından uygulanan stratejiye bağlı olmasıdır. Oyun, oyuncuların kimliklerini, tercihlerini ve mevcut stratejilerini ve bu stratejilerin sonucu nasıl etkilediğini tanımlar. Modele bağlı olarak, çeşitli diğer gereksinimler veya varsayımlar gerekli olabilir. Oyun teorisi, psikoloji, evrimsel biyoloji, savaş, politika, ekonomi ve işletme dahil olmak üzere geniş bir uygulama alanına sahiptir. Pek çok ilerlemeye rağmen, oyun teorisi hala genç ve gelişen bir bilimdir. Bunun en iyi örneklerini Prison Brake ve Squid Game gibi dizilerden gözlemleyebiliriz.