Padişah 2. Murat zamanında Anadolu’nun en meşhur din âlimi Hacı Bayram-ı Velî Hazretleri idi. Fatih’in Hocası Akşemsettin de onun öğrencileri arasında bulunuyordu. Halk arasında yüzyıllardan beri anlatılan rivayete göre Hacı Bayram-ı Velî Edirne’de Padişah 2. Murat’ı ziyaret ettiği sırada Şehzade Mehmet, henüz küçücük bir bebekti.

Sultan 2. Murat ve Hacı Bayramı Veli hazretleri sohbet ederlerken konu İstanbul’un fethine gelmiş sultan Murat buna istinaden: 

“İstanbul’u almak istiyorum ve Cenab-ı Hak’tan daima bunu niyaz ediyorum. Lâkin biz günahkâr kullardan çok sizin gibi Allah’a yakın bulunanların duası makbuldür. Duanızı esirgemeyin” dedi.

Bunun üzerine Hacı Bayramı Veli bir süre duraksadı ve: 

'' Hünkarım üzülmeyesiniz Fetih müyesser olacak ancak ne siz ne de bendeniz bu fethi göremeyeceğiz lakin fetih şu kundaktaki sabi ile bizim köseye nasip olacaktır '' der.

Kundaktaki sabi Fatih Sultan Mehmed köse dediği zatta  Akşemsettin hazretleridir ( Akşemsettin’in köse olduğu bu rivayetle birlikte pek çok kaynakta da geçmektedir ona ithaf edilen ak sıfatı sakalından değil Hacı Bayram-ı Velî’nin, ona; “Beyaz (ak) bir insan olan Zeyd’den, insan cinsinin karanlıklarını söküp atmakta güçlük çekmedim” demesi sebebiyle, Akşemseddin lakabı verilmiştir. Riyazet (nefis terbiyesi) sebebiyle benzinin solması, saçının-sakalının ağarması ve ak elbiseler giymesinden dolayı Akşemseddin denildiği de rivayet edilmiştir.) Sultan Murat bu olaydan sonra İstanbul'u bir daha kuşatmamış lakin şehzade Mehmed'i her daim teşvik etmiştir.

Her ne kadar güzel bir kıssada olsa bu rivayet (söylenti) dönemin hiçbir kaynağında yazmaz ve sadece halk arasında söylence olarak kalmıştır ayrıca bazı kaynaklarda Bayramı Veli hazretlerinin fatihten önce öldüğü yazmakla beraber (İsmail Hami Danişment (1947). İzahlı Osmanlı Tarihi Kronolojisi, I-IV, İstanbul, I, sf. 212) Tarihçilerin Kutbu Halil İnalcık 'a göre Fatih Sultan Mehmed, Hacı Bayram'ın öldüğü yıl doğmuştur (Halil İnalcık (1954). Fatih Devri Üzerine Tetkikler ve Vesikalar I, Ankara, sf. 55-56.). 

Bu yazımda sizlerle tarihin tozlu sayfaları arasında kalmış bir söylenceyi paylaşmak istedim, doğru mu yanlış mı bilinmez ama hikâyenin uyumu, güzelliği insanı duygudan duyguya sürüklüyor ve acaba dememize sebebiyet veriyor. Yazımı burada sonlandırıyor ve hakikati siz değerli okuyucularıma ve tarihin tozlu raflarına bırakıyorum...