Durgun bir deniz
Solgun bir yaprak
Bulutlu bir gün gibi içim
Ne yapsam açmıyor güneş
Akmıyor, ırmak kurumuş
Ne yapsam hep kış
Gelmiyor ilkbahar
Çocukların sevinç çığlıkları
Yerini ıssız dağlara bırakmış
Yaşayan bir ölü gibi
Terk edilmiş bir kasaba
Vurdum duymaz olmuş artık ruhu
Ne yapsam nafile
Buz tutmuş bir insan
İçi kan çağlayanları
Dışı kristalleşmiş bir heykel
Boncuklarını volkanını körüklemek için derinlerine akıtan
Dertlerini elmas bir kutuda saklayan
Nedir bir ruhu böyle küstüren ?
Nedir ruhu bedene hapseden?
Nedir insanı hayata bağlayan?
Yorum Bırakın