yeterini bilmeyen 

insanların varlığından medet umar 

hüzün basmadan yalnız kalanlar

bu dunyaya çivi çakar

çünkü geçmez vakit sonsuzdur onlara 

bir sağa dönerler bir sola

umutsuz yaşamlar onlarınki 

bugünü atlatma derdi içlerinde 

tik tak sayarlar dakikaları 

masadaki vazoya bakarlar içi boş

ayna yansımasız 

ses yok

işte budur dünyaya çivi çakmak

yapayalnız kalmak