Yüzyıllar önce, mutluluğa en yakın tanımı yapar Aristoteles, “Eudaimonia ne anlık hazlar ve duygu durumları ile ifade edilen bir ruh hali, ne talih, ne tanrı vergisidir. Mutluluk genel bir oluş halini ifade eder.”  Eudaimonia ya da “insanın serpilişi”, erdemli yaşayış ve eğitim ile herkes tarafından öğrenilebilecek, değerli bir şeydir. İnsanın mükemmelliği ona verilmez, insan onu kendisi oluşturur. İnsanın serpilmesi tamamen kendisine bağlıdır.

Eudaimonia, kişinin en iyi potansiyellerinin geliştirilmesinden elde edilen yaşam kalitesidir.

Alan S. Waterman

Eudaimonia, "iyi ruh hali" ve “insanın serpilişi” anlamlarına gelir. Sokrates insanın içinde daimon adı verilen düşünce formları ile yaşadığından bahseder. Daimon iyiye yönlendirildiğinde, terbiye edildiğinde Eudaimonia, yani mutluluk ortaya çıkar. Aristoteles’e göre iyi olmak ya da mutluluk denen şey erdeme uygun hareketlerle elde edilebilecek bir amaçtır.

Erdem, insanın aşırılıklardan ve eksiklikten kaçması, dengeyi araması, onu tercih etmesidir. Sokrates'in içimdeki ses dediği daimon, ne ölçüde erdemli bilgiyle hareket ederse, insanın Eudaimonia'sını yaşaması o ölçüde mümkündür. Eudaimon bir yaşam, başarılı bir yaşamdır. Bir araç değil amaç olarak peşinden gidilir.

Fakat bu durum, hedonist mutlulukla yani arzularla karıştırılmamalıdır. Aristoteles herkesin Eudaimonia'sına ulaşmasına gerektiğini söylese de, seks, yeme ve içme hazları dışında bir şey istemeyenlerin sığır seviyesine indiklerini düşünüyordu. Eudaimonia kendi hazlarını birlikte getiren, ama tikel eylemlerle değerlendirilemeyen bir yaşama şeklidir. Bir bireyin Eudaimonia’ya ulaştığını kesin olarak söyleyebilmek için, o kişinin bütün yaşamına bakmak gerekir:

Aristoteles’in unutulmaz bir biçimde söylediği gibi, bir çiçekle bahar gelmez ve bir günlük mutluluk da mutlu bir yaşamı garanti etmez.

Kaynak; www.felsefe.gen.tr

Vikipedi

Aristoteles - Retorik