Ben güler yüzlü bir insanım. Hocalarıma gülümserim, oda arkadaşlarıma gülümserim, cafede bir garsona, marmarayda tanıştığım insanlara gülümserim ben. "Nasılsın?" diye sorarlar, "iyiyim" derim ve gülümserim. Güler yüzlü bir insanım ben. Yani öyle söylerler benim için... Öyleymişim... Gülüyorum... Ama mutlu muyum ki? Ne önemi var ki? Gülüyorum...İçi boş veya dolu. Ne önemi var? Ama bazen canım acıyor. Gülümserken acı çekiyorum. Yutkunmakta bazen zor geliyor, nasılsın sorusuna iyiyim diyebilmek de. Ağır geliyor bazen her şey, sanki eksik bir şey varmış gibi hayatımda... Yine de gülümsüyorum...
Tanpınar şöyle der, ''tebessüm şahsiyetin yarısıdır''. Gülmeye, tebessüm etmeye devam et..