Pişmanım, O'nunla Olamadığım İçin

Eskiden özgüvenim vardı, o kötü söylenmeden
Eskimiş bir kişiliğim vardı, o kötüyle sözlenmeden
Evsiz bir hoşlantım vardı, o kendini göstermeden
Ensiz boysuz bir vücut vardı, ölümüme benzemeden

Aydınlıkta bir ışıktım o kadar gereksiz
Karanlıkta bir gölgeydim o kadar densiz

Pişmanım, o'nunla konuşamadığım için
Pişmanım o'nunla gidemediğim için
Pişmanım o'nunla anlaşamadığım için
Ve de pişmanım o'nun yanında dik duramadığım için

Hissetmiyorum, üzüntüsünü sırayla paylaşırken
Gülmüyorum, üzüntüsünden sıra sıra ağlarken
Görmüyorum, o beni görmezken
Sezmiyorum, benim yanımda değilken

Hayatım soluk, çünkü bana soluk baktı
Hayatım donuk çünkü bana donuk kaldı
Hayatım sözsüz çünkü bana bir söz dahi bırakmadı
Hayatım manasız çünkü bana bir mana dâhi bırakmadı, bırakmazdı

                                                                               -Hayyoğlu