ZAMAN 

Sabahlarıyla seviştiğin gecelerin üstünü günahlarınla örtmezdin,

Biraz aydınlansa gün kendini o köşeye çekerdin.

Sana verdiği tutkuyu anlamaya çalışmadım

Çünkü merak halinde kalmaktan zevk alıyorum.

Güne geç başlayan insanlara ayak uyduramayışlarındı beni sana çeken.

Ya da sakladığın kuru deniz yosunları.

Hırsından filizlenmiş bir anatomin vardı ince bir kağıt kadar keskin. 

Dokunmaya yeltenemediğin dal kadar da kırılgan. 

İkisinin arasında kenini bulmana hayrandım her zaman.

Zaman, zaman ve zaman.

Bu üç tekrardı bizi birbirimize katan.

VE TANRININ SENELERİYLE HAYATIM ARASINDA SANİYELER VARDI.