"sakın gelip mezarımın başında ağlama

orada yokum ben, değilim uykuda 

benim o esen şiddetli rüzgâr 

elmas tanesi gibi parlayan kar 

başak tanesine vuran güneşim 

ben o sakin sonbahar yağmuruyum

sabahın sessizliğinde uyandığında

benim o gücü veren bedenine benim 

o sessizce çember çizen kuşlar 

geceleri şefkatle parlayan yıldızlar 

gelme mezarımın başına ağlamaya orada değilim ben hayattayım, hayatta..."