Zihnim meşgul ve ilgisizim, izleyici olmaktan artık yoruldum. Eve döndüğümde ve kendimle baş başa kaldığımda tüm günümün benimle alakası olmayan ve geride bir şey bırakmayan bir kalabalık içinde, başıboşlukla, kaybolmuşlukla geçtiğini hissediyorum. bütün bu değişik insanların arasında o kadar yalnız hissediyorum ki bazen öfkeden haykırmak istiyorum. Olayların dışında kalma hissi beni boğuyor. Keşke başka bir yerde, canlı ve etkinliklerin merkezine yakın bir yerde dünyaya gelseydim. Ne acayip bir dünya. Asla kimse ile bir işim olmaz, ben böyle zararsız ve kendi halimde olunca herkes için merak konusu oluyorum. İnsanlara nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Ben utangaç bir insanım. Başkaları ile bir sohbet konusu açmak benim için büyük bir sorun, özellikle bu insanlar bana hiç ilginç gelmiyorlarsa.