Bir şeylerin iyi gideceğini söyler insanlar, her şey düzelecek, hepsi geçecek. İşin aslı ne biliyor musun? Hiçbir şey geçmeyecek. Zamanın her şeyin ilacı olduğunu söyleyen herkes damaklarında sert bir içkinin kekremsi tadını hissettiklerinde, unuttuklarını söyledikleri her şeyin beynini kaşımasıyla farkına varır bunu. Bazen sarhoş olmaya bile gerek yoktur aslında. Çoktan kalbinden attığına inandığın bir anı, hiç beklemediğin bir parfüm kokusuyla en ince detaylarına kadar zihninde oynamaya başlar. Bazen alakasız çağrışımlar sebep olur buna, mutfakta yemek yaparken, markette alışveriş yaparken, müzik dinlerken, kitap okurken, televizyon izlerken…

 Hiçbir şeyi unutamazsın, zihninin en boktan köşelerine gömersin ve ne zaman biri gelip karıştırsa oraları hiç gitmemiş gibi ortalığa saçılır yine. Hepimiz başka birinin maskelenmiş gölgeleriyiz. Kimse unutmaz aslında ilk aşkını, kimse unutmaz ilk çaresizliğini, kimse unutmaz ilk kez ağlayışını, hepsi duruyor orda. En son kim girdiyse hayatına, onun istediği kişi oldun. Kendi kafanda yarattığın mükemmeliyetlerine hapsettin onları. Hiçbir zaman kötü özellikleriyle hatırlamazsın kaybettiğin bir insanı, kusursuz bir insandı çünkü o. Siktir oradan! Herkesten daha fazla canını yaktı. Herkesten daha çok tanıyordu seni. En savunmasız anında kırdı kalbini. Yok olmanı istedi senin. Sadece onun hayatından değil. Kendi hayatından bile yok olmanı istedi; çünkü sen orda durduğun sürece mutlaka kaşıyacağını biliyordu o anıları yine. Bu yüzden varlığını yok etmek istedi senin, karakterini, anılarını, güçlü yanlarını, neşeni. Ve yok oldun sen de. O ne istediyse yaptın yine.

 Reseptörler, dopamin, oksitosin, serotonin umurumda bile değiller. Olay sadece en boktan anında elini kim tuttuysa ona bağımlı olmandan ibaret. Senin gözünde kendini kahraman ilan edip hayatından gitmesinden ibaret. Kurtaracak başka birini bulmuştur belki ya da artık kurtarılmaya bile değmiyorsun onun gözünde. Sahte Süpermenlerden ibaret hepsi. Peleriniyle gelmiyorlar onun yerine kot ceketiyle gelirler sana, uçmazlar belki ama 2014 model arabaları vardır altında, gözlük takıp kamufle olmazlar ama sabahları kahve yaparlar sana.

 Bizlerse bu hikayelerin kötü adamları oluruz hep. Çünkü onlar her zaman en iyisini bilirler ve eğer bir insanın hayatının içine sıçma kararı aldılarsa bu da muhtemelen doğru karardır, konu senin hayatın bile olsa. O senin elini tutup kaldırdığında senden önceki karakterleri nasıl umursamadıysan sen, onlar da seni umursamayacaklar işte. Sana yapmamanı söyleyen ama hiç dinlemediğin insanları hatırlıyor musun? Onlardan birisi oldun artık sadece.

 Ayağa kalk, kimse seni kurtarmaya gelmeyecek. Artık kendi kahramanın olmak zorundasın. Yoksa hiçbir bok düzelmeyecek.