Hani etrafındakilerin cümlesinden uzaklaşır ya insan
Hani konuşmalar uğultulara ardından sessizliğe uzanır ya
Sonra kararır ya en tatlı muhabbetin perdesi erkenden
O vakit zihin dalıp derin hülyalara insan terk eder masayı
Aslında ister kalmayı hem de daha çok diğer herkesten
Çünkü iyi bilir ne zaman dalıp gitse
O eski günler
Kum saatinin her tanesinde bir çöl koyar unutmanın önüne
Fakat apansız yakalar
Akılda kalan bir tebessüm
Bazen dudakta hala cehim gibi sıcak bir buse
Zamanında en masum hislerle verilmiş şimdiyse tutulmaya çok uzak bir söz özellikle
Ve devam eder bekleyiş ta ki çöller bitip
Mecnunlar ölünceye
Yorum Bırakın