söylendi asırlarca

söylendi yalnızlığın ne olduğu

yaşar anlattı 

kemal anlattı

herkesin içinde tüketilmiş sevdalarından bıraktığı 

çöp dağları kadar yalnızlıklar anlatıldı

kimini yedi bitirdi

kiminin kanını emdi

ama bitmedi

bitmeyecek de 

yalnızlıklar üzerine kurulmadı mı her şey

acılar ve yalnızlıklar değil miydi 

insanı boğuk yuvasından kaçıran

pinti insanların acıları çoktur

onlar bile kaçınamadı yalnızlıktan

bu minval üzere doğduk

bu minval üzere gideriz

yalnızlık bırakmaz

peşisıra kaçarız ancak takatımız yetmez

yığılır bir köşeye azraile yalvarırız

azraili ırgalamaz ki

yalancı insanların yalancı acıları

yalnızlıkları bile sahte

yalana doğduk 

yalnızlık ektik

uçtuk bu diyardan

toprağa sövdük

bilemedik hiçbir zaman

yalnızlık, acı ve ölümün bizim gibi mahluklarla derdi nedir

sonra bir kez düşünürsen

onların bizle derdi yok

biz yarattık onları 

acınası olmak bizim hamurumuzda vardı

sitemlerimiz onlara değil 

kendimize olmalı

yalnızlık bizi ekmedi biz onu ektik

acı verdik yeşerttik

kendimizi derde attık

ve tanrıdan ölüm diledik...