Hayırseverlikleriyle böbürlenen sıkış tıkış çatı katlarında girip, pis ve kaba saba fakirlerle temas etme düşüncesi karşısında tiksintiyle irkilen siyasetçiler ve onların yalaka yandaşları. Bu kişilikleri erkranlarda estetikli burunlu,  botoks memeli kadınların böbürlenerek anlattığı fakirin beyaz yakalı dostu olarak tanımaktayız. Peki toplumumuzun vazgeçilmez, biyolojik olarak insan olan fakat ahlak denen kavramdan habersiz bu bireyleri bizleri ne kadar düşünmekte  ? 

Ahlakın en temel yapı taşı empatidir. Empati, kendini başkansının yerine koyma sanatıdır. Peki her daim bizden olduğunu söyleyen bu et yığınlı bireyler neden bizim gibi bir gün yaşamadıklarını sorgulamak gerekir. Korkularımızı yenip karşı koymak için çablamamız gerekir. Bizler için yalancı göz yaşı döküp kutsal kitaplardan ayetler okumalarını beklemek ahmaklıktır. Homosapiens tarih sahnesine çıktığından beridir bu safsataları dinlemekte. Sonuç bir hiç. Kahrolası bodrum katlarımızda paslanan beyinlerimizle nereye kadar bekliyeceğiz. Robin hood beklemek, intihar etmek değil midir ? 

Göçüklerin altından çıkıp zirvedeki saltanatları yıkmak gerekir.