kör bir makasın ucunda

güneşten karanlık dileniyorum. 

yolları acıtıyorum

kilometrelerce yürüyerek.

medeniyeti çiğneyip uygur kadınlarına armağan ediyorum.

kıtaların kaderine değil

infilak eden gerçeklere isyanım.

memelerini bağışlıyor kadınlar

ve erkekler doğmuyor hiç.

gururumu açık arttırmada yok pahasına satıyorum.

felaket senaryoları yazan bir bilim adamına dönüşmüş olarak bulunuyorum bir sabah yatağımda.

böcekleri aşağılama hakkını bize kim verdi?

varlığım politik bir doğrucu kadar yersiz

yokluğum piyasaları erkeğini sağan aşksız bir kadının hıncı kadar eritiyor.

din adamları öfkelenmeyi dinden mi yoksa sömürülen bedenlerden mi öğreniyor?

hayır, gösteriş budalası bir aristokrat değilim.

söyledim ya

güneşten karanlık dileniyorum.

bizi sokrates bile savunamaz.