Rock'ın Kilometre Taşlarından Jethro Tull 23 Kasım’da İstanbul’da!
 
Rock müziğin sınırlarını genişleten ve flütü rock müziğine kazandıran Grammy ödüllü Jethro Tull, dünya çapında 60 milyondan fazla albüm satışı ve 55 yıllık müzikal mirasıyla 23 Kasım’da Volkswagen Arena’da konser verecek. Kod Müzik organizasyonu ve Pozitif işbirliği ile müzikseverlerle buluşacak olan grup, Ian Anderson’ın önderliğinde rock, folk ve progresif müziği harmanlayarak unutulmaz bir performans sunmaya hazırlanıyor. 23 stüdyo albümüyle rock tarihine damga vuran Jethro Tull, Led Zeppelin ve The Rolling Stones gibi gruplarla aynı dönemde yükselmiş, kendine has tarzı ve yenilikçi tavrıyla müzik dünyasında benzersiz bir yer edinmiştir.
 

Mitlerin ve Melodilerin Yolu

Progresif rock’ın zamansız öncülerinden Jethro Tull, müzik tarihinde eşsiz bir yere sahip. Ian Anderson’un liderliğinde 1967’de başlayan bu yolculuk, müziği sadece bir eğlence unsuru değil, aynı zamanda bir hikâye anlatıcısı ve bir felsefe aracı olarak görmesiyle tanınıyor. 

Anderson, rock müziğe flüt gibi alışılmadık bir enstrümanı dahil ederek, türün sınırlarını zorladı. Bugün, 23 Kasım’da Volkswagen Arena’da İstanbullu dinleyicileriyle buluşmaya hazırlanırken, hem geçmişin mitlerini hem de modern dünyanın yankılarını sahneye taşıyor.

Rock’ın Hikâye Anlatıcısı Ian Anderson

Ian Anderson’un hikayesi, İskoçya’nın endüstriyel kasabası Dunfermline’da başladı. Sanat okulunda resim ve gitarla tanıştıktan sonra, Eric Clapton gibi bir gitar virtüözü olamayacağını fark edip kendini farklı bir yola adadı. Ve işte, flütle olan o unutulmaz bağ böyle doğdu. “Flütü elime aldığımda, onun benim enstrümanım olacağını anladım,” diyor Anderson. Bu karar, Jethro Tull’un imzası haline gelen melodilerin temelini oluşturdu.

Mitolojiden Modern Zamanlara

Jethro Tull, her albümünde kendini yeniden tanımlamayı başaran nadir gruplardan biri. İlk albümü This Was blues kökenlerinden güç alırken, kısa sürede progresif rock’a yöneldi. Aqualung albümü, toplumun dışladığı figürlere ayna tutarken, Thick as a Brick tek bir parçadan oluşan cesur bir progresif rock albümüydü. 1978’deki Heavy Horses ise doğaya ve kırsal yaşama duyulan bir özlemi ifade ediyordu.

Son albümleri RökFlöte, İskandinav mitolojisinin derinliklerinden ilham alıyor. Ginnungagap gibi parçalar, yaratılışın boşluğunu flütün melodileriyle doldururken, modern dünyanın karmaşasını eski tanrıların hikayeleriyle harmanlıyor.

*Ian Anderson ile yaptığımız söyleşide albümle ilgili şunları anlattı: 

Uzun aradan sonra The Zealot Gene’in hemen ardından, hızlıca RökFlöte geldi. Bizler için güzel bir süprizdi. Sizdeki sebebi neydi?

I.A: Gerçek şu ki, The Zealot Gene’in kayıtlarını Haziran 2021'de tamamlayıp her şeyi plak şirketine teslim ettim. Ancak albüm, çeşitli nedenlerle ancak Ocak 2022'nin sonunda yayımlandı. O sırada, RökFlöte’ün yazımına ve hazırlıklarına çoktan başlamıştım. Bu biraz aceleye getirilmiş bir süreç gibi görünebilir ve bu, 1970’lerde her yıl bir albüm çıkardığımız dönemlere geri dönmeyi andırıyor.

Tabii, bunun bir alışkanlık haline gelmesini planlamıyorum, ancak demir henüz sıcakken bir şeyler üretmeye devam etmek mantıklı geldi. Açıkçası artık genç değilim ve birkaç yıl içinde böyle bir çalışmayı sürdüremeyebilirim. Bu yüzden hazır ilham almışken bir şeyler üretmeye devam etmek istedim.
 
Yeni bir albüme çalışmaya nasıl başlıyorsunuz?

I.A: Yazım sürecinde ruh haline girmek benim için oldukça önemli. Bunu herhangi bir uyarıcı maddeyle değil, kendime bir başlangıç noktası veya bir son tarih belirleyerek yapıyorum. 2012'de Thick as a Brick 2 albümünden bu yana her yeni projeme yeni bir yılın 1 Ocak günü sabah saat 9’da başlıyorum. Bu, sadece bir başlangıç noktası olması açısından bana duygusal bir referans sağlıyor.
 
RökFlöte teması nasıl şekillendi?

I.A: Çoktanrılı inançları incelerken, Hinduizm gibi dinler açık bir örnek sunuyor. Hinduizm’de insanlar, tanrılarını kişisel bağlarına veya geleneklerine göre seçiyorlar. Ancak, benim ilgi alanım daha çok Yunan ve Roma politeistik inançlarının Kuzey Avrupa’ya yayılışı ve sonunda İzlanda’daki yerleşimi oldu. Bu inançlar, yaklaşık 1000 yılında  sona erdi diyebiliriz.
Bu mitolojik hikayeler ve tanrılar, şarkı sözlerim için verimli bir zemin oluşturdu. Her şarkı için altı kıtadan oluşan uzun bir anlatımla bu tanrıları ve rollerini açıklamayı hedefledim. Ayrıca, dört kıta daha ekleyerek bu mitolojik kavramları günümüz dünyasıyla ilişkilendirmeye çalıştım.
 
Araştırma süreciniz nasıldı?

I.A: Eski İskandinav tanrılarının kimliklerini ve bu tanrıların binlerce yıl önceki kökenleriyle olan ilişkilerini incelemek istedim. Bu araştırmalar sırasında, Hinduizm’in oluşumuna ve Germanik kabilelerin politeistik inançlarına kadar uzanan bir gelenek zinciri buldum. Özellikle İzlanda’da yazılmış olan Poetic Edda kaynak oldu. Araştırmamın temelini oluşturan şey, bu tanrıların çok belirgin özelliklere sahip olmalarıydı. Bu özellikler, Yunan ve Roma tanrılarından devralınmış bazı unsurlar içeriyordu. Bu bilgileri sözlere entegre ettim.
 
Albümün adı neden RökFlöte?

I.A: Adı başta İngilizce “Rock Flute” olarak düşünülmüştü, yani “rock müzik ve flüt.” Ancak Almanca’daki “RökFlöte” formunu tercih ettim, çünkü bu, hem tarihi hem de dilsel bir bağlama sahip. “Rök” kelimesi, eski İskandinav dilinde “kader” veya “sonuç” anlamına gelir ve albümün temasıyla güzel bir şekilde örtüşüyor.
 
 
Kayıt süreci pandemide olmuş sanırım.

I.A: Evet, 2022’nin Ocak ve Şubat aylarında, COVID-19 nedeniyle konserler ertelendiği için kayıt sürecine yoğunlaşma fırsatı buldum. Şubat ayında, demolar üzerinde çalışmaya başladım ve bu demoları grubun diğer üyelerine hazırlık yapmaları için gönderdim. Grubumuzla beş gün boyunca provalar yaptık ve ardından altı gün boyunca İngiltere’nin güneybatısında bir stüdyoda albümü kaydettik.
 
Albüm kapağı da oldukça ilgi çekici.

I.A: Orada İskandinav mitolojisine ve tarihine göndermeler yapmaya çalıştım. Özellikle İsveç’in Tannum bölgesindeki kaya oyma sanatı (petroglyphs) ilham oldu diyebilirim. Tannum’daki kaya oyma figürleri genelde basit çubuk figürlerden oluşuyor ve bu tasarımlar albümün görsel temasını şekillendirdi.

Jethro Tull’un sembolü olan tek ayak üzerinde duran flüt çalan figürü yeniden yorumlamak istedim. Yağmur nedeniyle bahçemdeki kayalara boyama yapamadım, bu yüzden kayaların fotoğraflarını çekip dijital olarak çalıştım. 
 
Bu albümde flüt nihayet başrolde, öyle değil mi? 

I.A: Geçmişteki birçok parçada flüt belirgin olsa da, bazı çok ünlü şarkılarımızda flüt ya çok az kullanılmıştır ya da hiç kullanılmadı. Bu albümde ise flütten kaçış yok. Flüt, sadece melodik değil, aynı zamanda vokal çizgilerinin de bir parçası. Ve flüt ailesinden farklı enstrümanlar da var. 

*Ian Anderson İstanbul konserinde dinleyicilere klasikleşmiş parçaların yanı sıra sürprizlerle dolu bir setlist hazırladıklarını söylüyor. 23 Kasım'a kadar size dinlemeniz için önerilerimiz var.
 
Jethro Tull Külliyatından 9 Öneri

Aqualung: Toplumun dışlanmış figürlerine dair güçlü bir hikâye. ">Dinle  
Locomotive Breath: Hızla akıp giden bir yaşamın metaforu. ">Dinle 
Thick as a Brick: Progresif rock’ın sınırlarını zorlayan bir başyapıt. ">Dinle
Songs from the Wood: Doğa sevgisini kutlayan büyüleyici bir folk-rock eseri. ">Dinle
Cross-Eyed Mary: Melankolik ama güçlü bir toplumsal eleştiri. ">Dinle
Heavy Horses: Teknolojinin gölgesinde doğaya özlem."> Dinle
Bourée: Klasik müziği rock tınılarıyla harmanlayan unutulmaz bir yorum. ">Dinle
RökFlöte’den Ginnungagap: Mitolojinin yaratılış hikayesine modern bir bakış. ">Dinle
Too Old to Rock ’n’ Roll, Too Young to Die: Rock’ın zamansız ruhunu yansıtan bir klasik. ">Dinle