Bu tabloların hepsinin bir ortak özelliği var hepsinde bir piknik ortamı ile karşılaşıyoruz. Tablolarda genel olarak genç kadın ve erkekler ve doğa tasvirleri yer alıyor. Buradaki figürlere genellikle sakin bir manzara eşlik ediyor Monet, Titian, Matisse ve Lichtenstein gibi sanatçıların kendi tarzlarında oluşturduğu on eseri birlikte inceleyelim.
Édouard Manet - Le Déjeuner sur l'herbe (1863)[/caption]
Büyük bir resim olan Kırda Öğle Yemeği, izlenimcilerin seveceği bir temayı ortaya koyuyor: Burjuva pikniği. Tablodaki figürler bir çıplak kadın, iki giyinik erkek ve arka planda suyun içinde yıkanan bir kadından oluşuyor. Bu figürler kırda piknik yaparken betimlenmiş. İçerdiği tarihi göndermelere rağmen modern tarzda çizilmiş olan resmi, çağdaş giyinmiş iki erkekle çimenlerin üzerinde oturmuş çıplak bir kadın betimlemesi olarak algılayan halk ve eleştirmenler eseri müstehcen buldular. Kırda Öğle Yemeği, hem konusu hem de tarzıyla sergilendiği günlerde skandal yaratan eserlerden birisiydi.
Titian – The Pastoral Concert (c1509)[/caption]
Titian'ın eserinde iki genç adam ve gün batımı ışığında yıkanmış bir manzaranın ortasında oturmaktalar. Her iki taraflarında çıplak kadınlar bulunmakta. Kadınlardan biri biraz uzak duruyor ve çeşmeye su döküyor; diğeri ise izleyiciye sırtını dönmüş bir şekilde flüt çalıyor. Bu iki giyinen erkeğin ve iki çıplak kadın figürünün toplantılarının garipliği karmaşık bir anlam ifade ediyor. Resimde dikkat çeken bir diğer şey ise kimsenin konuşmaması, onlar müzikle iletişim kuruyorlar.
Geleneksel olarak Giorgione'ye atfedilen Pastoral Konser, Titian'ın gençliğinden bir çalışma olarak kabul ediliyor. Bu resmin tasarlanması ve uygulanması, gençliğin Titian stilini göstermekte. Ancak iş, yıllarca Giorgione'ye atfedildi. 1509 civarında iki sanatçı yakın işbirliği içinde çalışmaya başladı ve kendi tarzlarını ayırt etmeyi zorlaştırdı. Bu esrarengiz tablo sembolleri, flüt ve dökülen su ideal güzelliğin iki çıplak kadını arasında paylaşılan Şiir alegorisi anlamına geliyor.
Claude Monet – Luncheon on the Grass (1865-6)[/caption]
1800'lerin sonlarındaki empresyonist hareketin kurucu üyesi olan Claude Monet, özellikle ışık ve gölgenin renk üzerindeki etkilerini tasvir eden doğrudan gözlem ve algısal çalışmalarla ilgileniyordu. Bu versiyon 1865 için oldukça az riskli bir çalışma çünkü sahnedeki kadınlar giyinikler. Resim, sanatçının çok daha büyük bir çalışmasının sadece bir parçası olduğu için ilgi çekici bir arka plana sahip.
Pieter Bruegel the Elder – The Harvesters (1565)[/caption]
Pieter Bruegel the Elder'in Hasat zamanı. Bu panel, banliyö konutu için Antwerp tüccarı Niclaes Jongelinck tarafından yaptırılan bir seriye ait. Tablolardaki pikniklerin çoğu, gösterişli halk gösterileri olmasına karşılık bu resim, kırsaldaki insanları içeriyor.
Henri Matisse – Luxe, calme et volupté (1904)[/caption]
Matisse bu resmi Fransa'nın güneyinde, Saint-Tropez kasabasında, aile ve arkadaşlarıyla tatil yaparken yaptı. Formlar, figürler, ağacın, çalının, deniz ve gökyüzünün belli noktalardan oluşturulan renkleri kullandı. Matisse çalışmasında, gerçekçi bir sahneden ziyade boyanmış yüzeye vurgu yapan ayrık renk vuruşlarını tercih etti. Ayrıca manzarayı oluşturmak için saf, yüksek perdeli ana renkler (mavi, yeşil, sarı ve turuncu) içeren bir palet kullandı. Resim, 19. yüzyıl şairi Charles Baudelaire'in bir çizgisinden “zenginlik, sakin ve zevk” anlamına gelen unvanını alır ve şiirin konusunu paylaşır: Hayali, sakin bir sığınağa kaçış. Bu hedonist başyapıt halüsinasyon renkleriyle vücut, manzara, deniz ve uyuşturulmuş gökyüzü tasvirinde Rönesans'a giden pastoral mutluluk imajını ifade eder.
Renoir – Luncheon of the Boating Party (1880-81)[/caption]
Pierre-Auguste Renoir'in Botla Partisi'nin öğle yemeği, Phillips Koleksiyonu'ndaki en popüler sanat eseri olmaya devam ediyor. Duncan Phillips, 1923'te aldığında hayal edeceği gibi. Renoir'in arkadaşlarının paylaştığı resim, pastoral bir atmosfer yaratıyor. Chatou'daki Maison Fournaise restoranda Seine'e bakan bir balkonda yemek, şarap ve sohbet. Resim aynı zamanda Fransız toplumunun 19. yüzyılın sonlarına doğru değişen karakterini yansıtıyor. Restoran, iş adamları, toplum kadınları, sanatçılar, aktrisler, yazarlar, eleştirmenler, terziler gibi birçok sınıfın müşterilerini ağırladı. Bu farklı grup, yeni ve modern bir Parisli toplumu somutlaştırdı.
Jan Steen – Two Men and a Young Woman Making Music on a Terrace (c1670-5)[/caption]
Resim, muhtemelen Steen'in Haarlem'den Leiden'a döndüğü yıl olan 1670 yılına dayanıyor. Bu eserin teatral karakteri ve tasvir edilen eylemi için eserleri arasında sıra dışıdır. Kompozisyonun ana odağı, kucağında açık bir müzik kitabıyla şarkı söyleyen oturmuş hanımefendi ve bir tarafta bir kadeh şarap tutan ve müzik aleti çalan bir erkekten oluşuyor. Figürler muhtemelen zamanın popüler tiyatrosunda yer alan Commedia dell'Arte figürlerinden esinlenerek eski moda giysiler giymekteler.
Nicolas Poussin – The Triumph of Pan (1636)[/caption]
Nicolas Poussin'in The Triumph of Pan'ı kontrolden çıkmış bir piknik. Bu resim, Poussin'in kariyerinde bir kilometre taşıdır ve klasik antik ve erken Rönesans örneklerine dönüşerek karakterini yeniden şekillendiren karakteristik titizlikle gösterir.
Bu efsanevi bir kutlama tasviri, orman ve tarlaların tanrısı olan Pan heykelinden önce revize edilen satirleri (Satir, Antik Yunan mitolojisinde yer alan yarı keçi yarı insan kır ve orman iyesi.) göstermektedir. [Yunan mitolojisinde Pan ( Hermes'in Arkadya'lı bir periden (Penelopeia, Sose veya Thymbris) doğma oğlu olup çobanların, sürülerin, avcılığın, dağlık ve tenha arazilerin, pastoral müziğin tanrısıdır. Belden aşağısı keçi biçimindedir, ayrıca keçi gibi boynuzları ve kuyruğu vardır.] Resim bir dizi edebi ve görsel referans içermektedir; çalınan enstrümanla ve ön plandaki sahnelerin hepsi ya Pan ve Priapus'un özellikleridir ya da bu tür ayinlerle bağlantılıdır.
Holyday - James Tissot, 1876[/caption]
Bu resim, St John's Wood'un zengin kuzey Londra banliyösünde sanatçının bahçesinde yer almaktadır. Büyük bir süs balıkçısını çevreleyen kendine özgü dökme demir sütununa sahiptir. St John's Wood, oldukça parlak bir alan olarak kabul edildi ve gençlerin flört ettiği bu resim bazı kesimler tarafından oldukça kaba olduğu düşünülüyordu. James Tissot, Paris Komünü'nün düşüşünden sonra 1870'de Londra'ya kaçtı ve 1882'ye kadar kaldı.
Roy Lichtenstein, The White Tree (1980)[/caption]
Bu resim diğerlerinden biraz daha farklı Roy Lichtenstein'ın kendi tarzındaki bu piknik klasik ve pastoral sahnelere işaret ediyor. Beyaz Ağaç Paul Cézanne'nin The Bather adlı çalışmasını hatırlatan bir kompozisyon. Figürler ve ağaçlar merkezi bir odak noktasının etrafında bir ortam oluştururlar, dağlar, ağaçlar, yer ve gökyüzü dönüşümlü olarak, modüle edilmemiş rengin açısal geçişleri veya tam olarak çizilen kapak işaretleri ile dönüşümlü olarak temsil edilir.
Kaynak 1, 2
1- Édouard Manet - Le Déjeuner sur l'herbe (1863)
[caption id="attachment_85843" align="aligncenter" width="460"] Édouard Manet - Le Déjeuner sur l'herbe (1863)[/caption]
Büyük bir resim olan Kırda Öğle Yemeği, izlenimcilerin seveceği bir temayı ortaya koyuyor: Burjuva pikniği. Tablodaki figürler bir çıplak kadın, iki giyinik erkek ve arka planda suyun içinde yıkanan bir kadından oluşuyor. Bu figürler kırda piknik yaparken betimlenmiş. İçerdiği tarihi göndermelere rağmen modern tarzda çizilmiş olan resmi, çağdaş giyinmiş iki erkekle çimenlerin üzerinde oturmuş çıplak bir kadın betimlemesi olarak algılayan halk ve eleştirmenler eseri müstehcen buldular. Kırda Öğle Yemeği, hem konusu hem de tarzıyla sergilendiği günlerde skandal yaratan eserlerden birisiydi.
2- Titian – The Pastoral Concert (c1509)
[caption id="attachment_85850" align="aligncenter" width="460"] Titian – The Pastoral Concert (c1509)[/caption]
Titian'ın eserinde iki genç adam ve gün batımı ışığında yıkanmış bir manzaranın ortasında oturmaktalar. Her iki taraflarında çıplak kadınlar bulunmakta. Kadınlardan biri biraz uzak duruyor ve çeşmeye su döküyor; diğeri ise izleyiciye sırtını dönmüş bir şekilde flüt çalıyor. Bu iki giyinen erkeğin ve iki çıplak kadın figürünün toplantılarının garipliği karmaşık bir anlam ifade ediyor. Resimde dikkat çeken bir diğer şey ise kimsenin konuşmaması, onlar müzikle iletişim kuruyorlar.
Geleneksel olarak Giorgione'ye atfedilen Pastoral Konser, Titian'ın gençliğinden bir çalışma olarak kabul ediliyor. Bu resmin tasarlanması ve uygulanması, gençliğin Titian stilini göstermekte. Ancak iş, yıllarca Giorgione'ye atfedildi. 1509 civarında iki sanatçı yakın işbirliği içinde çalışmaya başladı ve kendi tarzlarını ayırt etmeyi zorlaştırdı. Bu esrarengiz tablo sembolleri, flüt ve dökülen su ideal güzelliğin iki çıplak kadını arasında paylaşılan Şiir alegorisi anlamına geliyor.
3- Claude Monet – Luncheon on the Grass (1865-6)
[caption id="attachment_85860" align="aligncenter" width="460"] Claude Monet – Luncheon on the Grass (1865-6)[/caption]
1800'lerin sonlarındaki empresyonist hareketin kurucu üyesi olan Claude Monet, özellikle ışık ve gölgenin renk üzerindeki etkilerini tasvir eden doğrudan gözlem ve algısal çalışmalarla ilgileniyordu. Bu versiyon 1865 için oldukça az riskli bir çalışma çünkü sahnedeki kadınlar giyinikler. Resim, sanatçının çok daha büyük bir çalışmasının sadece bir parçası olduğu için ilgi çekici bir arka plana sahip.
4- Pieter Bruegel the Elder – The Harvesters (1565)
[caption id="attachment_85868" align="aligncenter" width="460"] Pieter Bruegel the Elder – The Harvesters (1565)[/caption]
Pieter Bruegel the Elder'in Hasat zamanı. Bu panel, banliyö konutu için Antwerp tüccarı Niclaes Jongelinck tarafından yaptırılan bir seriye ait. Tablolardaki pikniklerin çoğu, gösterişli halk gösterileri olmasına karşılık bu resim, kırsaldaki insanları içeriyor.
5- Henri Matisse – Luxe, calme et volupté (1904)
[caption id="attachment_85872" align="aligncenter" width="469"] Henri Matisse – Luxe, calme et volupté (1904)[/caption]
Matisse bu resmi Fransa'nın güneyinde, Saint-Tropez kasabasında, aile ve arkadaşlarıyla tatil yaparken yaptı. Formlar, figürler, ağacın, çalının, deniz ve gökyüzünün belli noktalardan oluşturulan renkleri kullandı. Matisse çalışmasında, gerçekçi bir sahneden ziyade boyanmış yüzeye vurgu yapan ayrık renk vuruşlarını tercih etti. Ayrıca manzarayı oluşturmak için saf, yüksek perdeli ana renkler (mavi, yeşil, sarı ve turuncu) içeren bir palet kullandı. Resim, 19. yüzyıl şairi Charles Baudelaire'in bir çizgisinden “zenginlik, sakin ve zevk” anlamına gelen unvanını alır ve şiirin konusunu paylaşır: Hayali, sakin bir sığınağa kaçış. Bu hedonist başyapıt halüsinasyon renkleriyle vücut, manzara, deniz ve uyuşturulmuş gökyüzü tasvirinde Rönesans'a giden pastoral mutluluk imajını ifade eder.
6- Renoir – Luncheon of the Boating Party (1880-81)
[caption id="attachment_85876" align="aligncenter" width="460"] Renoir – Luncheon of the Boating Party (1880-81)[/caption]
Pierre-Auguste Renoir'in Botla Partisi'nin öğle yemeği, Phillips Koleksiyonu'ndaki en popüler sanat eseri olmaya devam ediyor. Duncan Phillips, 1923'te aldığında hayal edeceği gibi. Renoir'in arkadaşlarının paylaştığı resim, pastoral bir atmosfer yaratıyor. Chatou'daki Maison Fournaise restoranda Seine'e bakan bir balkonda yemek, şarap ve sohbet. Resim aynı zamanda Fransız toplumunun 19. yüzyılın sonlarına doğru değişen karakterini yansıtıyor. Restoran, iş adamları, toplum kadınları, sanatçılar, aktrisler, yazarlar, eleştirmenler, terziler gibi birçok sınıfın müşterilerini ağırladı. Bu farklı grup, yeni ve modern bir Parisli toplumu somutlaştırdı.
7- Jan Steen – Two Men and a Young Woman Making Music on a Terrace (c1670-5)
[caption id="attachment_85882" align="aligncenter" width="460"] Jan Steen – Two Men and a Young Woman Making Music on a Terrace (c1670-5)[/caption]
Resim, muhtemelen Steen'in Haarlem'den Leiden'a döndüğü yıl olan 1670 yılına dayanıyor. Bu eserin teatral karakteri ve tasvir edilen eylemi için eserleri arasında sıra dışıdır. Kompozisyonun ana odağı, kucağında açık bir müzik kitabıyla şarkı söyleyen oturmuş hanımefendi ve bir tarafta bir kadeh şarap tutan ve müzik aleti çalan bir erkekten oluşuyor. Figürler muhtemelen zamanın popüler tiyatrosunda yer alan Commedia dell'Arte figürlerinden esinlenerek eski moda giysiler giymekteler.
8- Nicolas Poussin – The Triumph of Pan (1636)
[caption id="attachment_85883" align="aligncenter" width="460"] Nicolas Poussin – The Triumph of Pan (1636)[/caption]
Nicolas Poussin'in The Triumph of Pan'ı kontrolden çıkmış bir piknik. Bu resim, Poussin'in kariyerinde bir kilometre taşıdır ve klasik antik ve erken Rönesans örneklerine dönüşerek karakterini yeniden şekillendiren karakteristik titizlikle gösterir.
Bu efsanevi bir kutlama tasviri, orman ve tarlaların tanrısı olan Pan heykelinden önce revize edilen satirleri (Satir, Antik Yunan mitolojisinde yer alan yarı keçi yarı insan kır ve orman iyesi.) göstermektedir. [Yunan mitolojisinde Pan ( Hermes'in Arkadya'lı bir periden (Penelopeia, Sose veya Thymbris) doğma oğlu olup çobanların, sürülerin, avcılığın, dağlık ve tenha arazilerin, pastoral müziğin tanrısıdır. Belden aşağısı keçi biçimindedir, ayrıca keçi gibi boynuzları ve kuyruğu vardır.] Resim bir dizi edebi ve görsel referans içermektedir; çalınan enstrümanla ve ön plandaki sahnelerin hepsi ya Pan ve Priapus'un özellikleridir ya da bu tür ayinlerle bağlantılıdır.
9- James Tissot – Holyday (c1876)
[caption id="attachment_85849" align="aligncenter" width="1536"] Holyday - James Tissot, 1876[/caption]
Bu resim, St John's Wood'un zengin kuzey Londra banliyösünde sanatçının bahçesinde yer almaktadır. Büyük bir süs balıkçısını çevreleyen kendine özgü dökme demir sütununa sahiptir. St John's Wood, oldukça parlak bir alan olarak kabul edildi ve gençlerin flört ettiği bu resim bazı kesimler tarafından oldukça kaba olduğu düşünülüyordu. James Tissot, Paris Komünü'nün düşüşünden sonra 1870'de Londra'ya kaçtı ve 1882'ye kadar kaldı.
10- Roy Lichtenstein, The White Tree (1980)
[caption id="attachment_85887" align="aligncenter" width="545"] Roy Lichtenstein, The White Tree (1980)[/caption]
Bu resim diğerlerinden biraz daha farklı Roy Lichtenstein'ın kendi tarzındaki bu piknik klasik ve pastoral sahnelere işaret ediyor. Beyaz Ağaç Paul Cézanne'nin The Bather adlı çalışmasını hatırlatan bir kompozisyon. Figürler ve ağaçlar merkezi bir odak noktasının etrafında bir ortam oluştururlar, dağlar, ağaçlar, yer ve gökyüzü dönüşümlü olarak, modüle edilmemiş rengin açısal geçişleri veya tam olarak çizilen kapak işaretleri ile dönüşümlü olarak temsil edilir.
Kaynak 1, 2
Yorum Bırakın