Yalnızlığın baş öykücüsü Sait Faik Müzesi’nde olacağız bu yazımızda. Bu güzel ev Burgazada’da bulunuyor. Adada kime sorsanız size evi gösterebiliyor. Burgazada’nın güzel sokaklarından ilerleyerek adanın iç kısımlarına doğru bir yürüyüşe çıkıyoruz. Bu yürüyüşlerde üstadın bize bıraktığı öykülerin içerisinde olduğumuzun hissine kapılıyoruz bunun nedeni ise adanın ve insanların onun için bir ilham kaynağı olması. Öykülerinin birçoğunu bu adadaki evinde yazmıştır Sait Faik. Elbette bu güzellikler içerisinde nasıl yazılmasın diyor insan.
Müzeden biraz bahsedecek olursak, ilk olarak 22 Ağustos 1959 tarihinde açıldı. 1964 yılından itibaren de Darüşşafaka Cemiyeti’nin sorumluluğunda misafirleri ağırlamaya devam ediyor.
Müzenin kapısından adım attığımızdan itibaren sanki günümüz dünyasından soyutlanmış hissediyoruz. Sait Faik gibi hissetmeye başlıyor insan. Bahçeden eve yürümeye başladığımızda Abasıyanık'ın heykeli bizi karşılıyor. İnsan düşünmeden edemiyor bu bahçede ne şiirler ne öyküler yazılmıştır diye. Sait Faik’in yalnızlığı evin her noktasında hissediliyor. Müzenin içerisinde eşyaları, okuduğu kitapları ve mektupları bulunuyor.
Ama en çok etkileyici olan çalışma odası. Pencerenin önündeki çalışma masası öyle güzel bir manzaraya açılıyor ki saatlerce burada çalışmalar yaptığını biliyoruz. Öykülerindeki deniz sevdası, balıkçıların hayatı buralardan geliyor işte. Müzenin içerisinde birçok denizcilik materyalleri odaların her köşesinde boy gösteriyor. İşte böyle bir odada şu cümleleri kaleme alıyor Abasıyanık:
Bir pazar günü çıkın evinizden atlayın vapura elinizde bir Sait Faik kitabı ile yolculuk edin Burgazada’ya. Müzeyi ziyaret edin, bahçesinde okumalar yapın. Ne demek istediğimizi çok iyi anlayacaksınız.
Müzeden biraz bahsedecek olursak, ilk olarak 22 Ağustos 1959 tarihinde açıldı. 1964 yılından itibaren de Darüşşafaka Cemiyeti’nin sorumluluğunda misafirleri ağırlamaya devam ediyor.
Müzede bizi ne bekliyor?
Müzenin kapısından adım attığımızdan itibaren sanki günümüz dünyasından soyutlanmış hissediyoruz. Sait Faik gibi hissetmeye başlıyor insan. Bahçeden eve yürümeye başladığımızda Abasıyanık'ın heykeli bizi karşılıyor. İnsan düşünmeden edemiyor bu bahçede ne şiirler ne öyküler yazılmıştır diye. Sait Faik’in yalnızlığı evin her noktasında hissediliyor. Müzenin içerisinde eşyaları, okuduğu kitapları ve mektupları bulunuyor.
Ama en çok etkileyici olan çalışma odası. Pencerenin önündeki çalışma masası öyle güzel bir manzaraya açılıyor ki saatlerce burada çalışmalar yaptığını biliyoruz. Öykülerindeki deniz sevdası, balıkçıların hayatı buralardan geliyor işte. Müzenin içerisinde birçok denizcilik materyalleri odaların her köşesinde boy gösteriyor. İşte böyle bir odada şu cümleleri kaleme alıyor Abasıyanık:
Bazı akşam üsteleri oturur Hikayeler yazardım, deli gibi! Ben hikaye yazarken Kafamdaki insanlar Balığa çıkarlardı. Kadınlar, kahve cezvelerini ısıtan, Mavi ışıklı ispirto lambalarını yakarlardı.
Müzeye giriş ücretli mi?
Elbette müze ücreti yok. Sait Faik’in annesi bu evi ücretsiz olarak müzeye çevrilmesini sağlamış. Evin çıkışında sadece hediyelik eşyalar ve Sait Faik’in kitaplarını satan bir yer var oradan bir ürün alırsanız verdiğiniz para doğruca Darüşşafaka’ya gidiyor.
Bir pazar günü çıkın evinizden atlayın vapura elinizde bir Sait Faik kitabı ile yolculuk edin Burgazada’ya. Müzeyi ziyaret edin, bahçesinde okumalar yapın. Ne demek istediğimizi çok iyi anlayacaksınız. 
Yorum Bırakın