Brautigan, Allen Gingsberg ve Jack Kerouac’la beraber Beat Edebiyatı’nın üç büyük isminden biri olarak anılmaktadır. Ama o kendini beat olarak tanımlayanlara karşı çıkmış ve beatnik olduğunu inkar etmiştir. Günler Kaplanların zamanında yaşadım. Keskin dişlerinden Damlayan Taze kanı gördüm Çiçeklerin zamanında yaşadım. Barışlarından Damlayan Gülümseyişleri gördüm. Brautigan 30 Ocak 1935’te Amerika’nın Kuzeybatısı’nda doğdu ve büyüdü. Ailesi hakkında pek bir bilgi bulunmasa da, çoğu zaman hiç kimsesi olmadığını söylese de, yazılarında onları üstü kapalı ve yaratıcı şekilde yazdığı görülüyordu. Brautigan 20 yaşına geldiğinde hayatının en önemli adımlarından birini bir polis karakolunu taşlayarak attı. Bu olaydan sonra akıl hastanesine yatırılan Brautigan’a paranoid şizofreni teşhisi koyuldu ve şok tedavisi görmeye başladı. Bu tedavinin ardından doğduğu ve büyüdüğü yerle tüm bağlarını kopartarak San Francisco’ya yerleşme kararı aldı. San Francisco’da bir yazar olarak hayatını kurmaya çalışan Brautigan sokaklarda şiirlerini dağıtmaya başladı. Babbermouth Şiir Okuma Geceleri’ne katılarak sık sık sanatçı ve şairlerle bir araya geldi. Tek şiirden oluşan ilk kitabı The Return of The Rivers’ı da bu dönemde yayımladı. Yine bu dönemde Virginia Dionne Adler ile evlendi ve bu evlilikten kızı Lanthe dünyaya geldi. Bu evlilik onun en önemli romanlarından biri sayılan Amerika’da Alabalık Avı’nın da temellerini attı. 1961 yılında karısı, kızı ve daktilosunu alıp kamp yapmaya gittiği İdeho’da yaptığı gözlemlerle kitabını yazmaya başladı. 1967 yılında yayınlanan ‘Amerika’da Alabalık Avı’ ertesi yıl Ulusal Sanat Vakfı tarafından ödüllendirildi ve Brautigan’ın ulusal düzeyde şöhretini artırdı. Amerika’da Alabalık Avı; “Yeşil bir balçık küvetin kenarlarında büyüyordu, etrafta yüzen düzinelerce ölü balık vardı. Gövdeleri ölüm nedeniyle beyaza dönüşmüştü, tıpkı demir kapılardaki buz gibi. Gözleri iri ve sabitti. Balıklar çaydan aşağıya doğru çok fazla yüzme hatasına düşmüş, ‘Paranı kaybedince, kaybetmeyi öğren’ şarkısını söyleyerek kendilerini sıcak suda bulmuşlardı” Bu kitaptan sonra onun devamı niteliğinde şeyler yazmayacağına dair söz veren Brautigan, farklı edebi biçimlerde deneysel romanlar yazmaya devam etti. Kürtaj, Hawkline Canavarı, Willard ve Onun Bowling Kupaları, Babil’i Düşlemek romanları biçim ve anlatım olarak Brautigan’ın zihin yapısını okura tam olarak aktaran eserler oldu. 1980’li yıllarda Beat ve Hippy kuşağının etkisinin azalıyor olması edebiyat çevrelerinin Brautigan’a olan ilgisini azaltmaya başladı. Bu dönemde sadece iki roman yayınlayabilen Brautigan edebiyat eleştirmenleri tarafından gittikçe etkisizleştiriliyordu ve Amerikan edebiyatına yaptığı katkılar göz ardı ediliyordu. 1984 yılında Bolinas’taki evinde uzun bir av yolculuğuna çıkacağını söyleyerek dostlarıyla vedalaşan Brautigan bu vedalaşmanın ardından aynı evde yanında bir şişe içkisi ve çok sevdiği 44 kalibre Smith&Wesson markalı silahıyla kafasına sıkmış şekilde bulundu. Brautigan, sınıflandırılması oldukça zor bir yazar olarak bu dünyayı terk etti. Beat kuşağına yakın olarak görünse de yazınını onlardan ayıran birçok nokta da mevcuttu. Beat edebiyatının anlaşılırlık, açıklık, içtenlik, cüretkarlık ve komiklik ögelerine lirizm ve sürrealizm ögelerini eklemişti. Tüm eserlerinde Brautigan’ı okuduğunuzu anlayacağınız bir anlatıma sahipti. Birinci tekil şahsın bakış açısı, otobiyografik anlatımın düzyazıyı kolay okunur kılması, anlatımda hepsi hayal gücüyle, ayrıntılı gözlemlerle güçlendirilmiş metaforlar ve alışılmamış bölümlendirme biçimleri. Hepsi Brautigan’ın yarattığı özgün edebiyatın birer imzası. 11 roman, 11 şiir kitabı ve bir öykü derlemesini arkasında bırakarak intihar eden Brautigan hala karşıkültür sanatının yazarları, okuyucuları, dinleyicileri, müzisyenlerine ilham vermekte. Aşağıdaki videoda Brautigan'ın kendi sesinden kayıtların bir araya getirilerek oluşturulan albümü de dinleyebilirsiniz.