YAZ GİBİ...

               Nerdesin sevgilim ? Nasıl bir küskünlüktür bu sevgiliyi Akdeniz’e bile uğratmıyor…Bir yıldızlara bir de sana hasret geceleri gözlerim. Keşke kış gibi sevsen beni sevgilim.Tutup yalnızca beni sevsen.Soğuk ve uzun gecelerin sobası,en uzun bağıran sokak satıcısının bozası, yeniden doğmaya hazır kalbimin kozası olsan.Ya yaz ? Yaz dediğin ümitli şeydir sevgilim. Ne kadar çok sevdiğimi de bilirsin bu mevsimi. Keşke bir yaz mevsimi gibi sevsen beni . Sımsıcak bir gece de terimiz birbirimize karışsa.Hergün biraz daha yaklaşan sonbaharı umursamasak.Denizin alelacele bir hevesle taşıdığımız tuzu çarşafımızda kalsa.Ne zaman iki kadeh içmek için otursak ”temmuz” der gibi baksan. Boğazıma takılsa lokmam,ziyan aklıma seninle bozsam.Gözyüzünden firar etse Ay.Hayır ağır gelmez bize yüzbin yıldızın altında kalsak.Yazın sevsen beni sevgilim,sabahını denizde karşılayıp günün,akşamına mumlarımızı yaksak…Şimdi söyle bana hangi mevsimde severdin beni ?

Sen sevgilim,

Sen benim buluta çalan serinliğim,her gün yeniden doğan güneşim,bitmeyen akşam üstlerim,doyumsuzluğuna doyamadığım adrenalinim,yeni bir gezegene taşınırken yanımdan ayırmadığım hayat öpücüğümsün .

Ya ben ?

Aybüke.