Büyüyünce ne olmak istiyorsun?

Hayatım boyuncu bu soru bana her sorulduğunda cevabı farklı oldu.“astronot olacağım.”, “seyyah olacağım","arkeolog olacağım","mimar olacağım","bilgisayar mühendisi olacağım" ve onlarca yeni meslek.büyüdükçe bu sorunun cevabına kaçamak cevaplar vermeye başlar oldum"sayısal bölümüne geçiş yapacağım,istediğim meslekler bu bölümde" ,"aslında eşit ağırlık tam benim istediğim meslekleri içinde bulunduruyor","sözele mi geçsem reklamcılık sözelden alıyor" .yıllarca bu durum canımı sıkar oldu. kendimi bir mesleğe , bir işe odaklamak istiyorum ama bu 1-2 ay sürüyor ve ilgimi çeken yeni bir meslek karşıma çıkınca aynısını düşünmeye başlıyorum.çevremde ki insanlardan artık maymun iştahlısın , kaç yaşına geldin hala istediğin mesleği bulamadın mı şeklinde tepkiler almaya başladım.Bu durumu başka yaşayan insanlar var mı ? , bu bir hastalık mı ? ismi var mı ? araştırmaya başladım ve karşıma bu kavram çıktı. çok potansiyellilik.
emilie wapnick tıpkı benim gibi ve diğer çok potansiyelliler gibi yıllarca bu sorulara doğru düzgün yanıt verememiş.Bu süreci kendisi ted konuşmasında şöyle anlatmaktadır "Sorun, herhangi bir ilgi alanımın olmaması değildi. sorun, birden çok olmasıydı. lisedeyken, ingilizce, matematik ve resim severdim. siteler tasarlardım ve bir punk grubunda gitar çalardım. bu durum liseden sonra da devam etti ve belli bir noktada, içimdeki bu ruhu fark etmeye başladım: bir konuya ilgim oluyor ve onun içine dalıyorum, tamamen çözüyorum. konu ne olursa olsun… sonra da sıkılmaya başladığım kısma gelirdim." çok alana ilgi duyup, içine girdikten sonra sıkılma duygusu, biliyoruz ki bir yerden sonra toplum gözünde “maymun iştahlılık” olarak adlandırılıyor. üstelik yaş ilerledikçe, manevra alanımız daralıyor ve sıkılma hakkımızı tüketmeye başlıyoruz. wapnick ise bu durumun toplumsal bir sıkıntı olduğunu düşünüyor. bir şeyleri yaparken o şeyin yanlış veya anormal olduğuna karar veren şey biz değiliz, “büyümek” adı altında yapılan dayatmalar, çevresel baskılar…

“büyüyünce ne olmak istiyorsun?”

“Bu soru çocuklara olacakları şeyler için hayal kurmada ilham verse de, olabilecekleri şeyler hakkında hayal kurmak için ilham vermiyor. aslında tam tersini yapıyor, çünkü biri sana ne olmak istersin diye sorduğunda, 20 farklı şekilde cevaplayabilirsin. niyeti iyi olan yetişkinler kıkırdayıp gülseler de: ‘ah, ne kadar tatlı, ama aynı anda kemancı ve psikolog olamazsın, seçim yapmak zorundasın.'”

“Dr. Bob Childs. o bir enstrüman yapımcısı ve psikoterapist.”

" Amy ng, magazin editörü aynı zamanda ressam, girişimci, öğretmen ve yaratıcı bir yönetmen. ancak çoğu çocuk böyle insanların varlığından bihaber. tüm duyduklarıysa yapmak zorunda olacakları seçimler. “

Bir çok insan tek bir ilgi alanına yoğunlaşmak ve bu alanda uzmanlaşmak isteyebilir. peki ya çok fazla ilgi alanına sahip olup, hepsiyle ilgili bir şeyler yapmak isteyenler? onlar, böyle bir tabloda kendine bir yer bulamayacak gibi görünse de emilie wapnick böyle düşünmüyor: “bu yüzden kendini yalnız hissedebilirsin. bir amacın yokmuş gibi hissedebilirsin. ve kendinde bir sorun olduğunu düşünebilirsin. ama senin hiçbir sorunun yok. sen, ‘çok potansiyellisin.'”

Wapnick, çok potansiyelliliği üç süper gücü içerdiğini söylüyor: “fikir sentezi, hızlı öğrenmek ve adaptasyon.” fikir sentezi, iki ya da daha çok alanı birleştirilmesini sağlıyor. hızlı öğrenme, ilgi duyulan alanların çokluğu öğrenme açlığıyla buluştuğunda çok potansiyelliğin ikinci süper gücü oluyor. ve son alarak adaptasyon, içinde bulunulan şartlara hemen ayak uydurabilme gücünü doğuruyor. wapnick, potansiyelleri yönetmenin zorluğunu değiniyor ve bu durumu yönetmek için bu üç gücün farkına varmanın gerekliliğinden söz ediyor: “çok potansiyelli birinin çok ilgi alanı vardır ve yaratıcıdır. bunu söylemek zordur. bunu üç kısma bölmek işi kolaylaştırabilir. “

Wapnick,konuşmasını ilham verici bir sözle sonlandırıyor “içinizdeki isteği kucaklayın, ne olursa olsun. eğer uzmanlığı gerçekten istiyorsanız o halde her türlü yolla, uzmanlaşın. orası, işinizi en iyi yapacağınız yer. fakat siz de dahil odada, çok potansiyelli olduğunu geçen 12 dakikada yeni fark eden sizlere demek istiyorum ki: tutkularınızı çoğunu kucaklayın. meraklarınızı en küçük çukurlara kadar takip edin. ortak noktalarınızı keşfedin. içinizdeki tutkuyu kucaklamak daha mutlu daha gerçek bir yaşama yol açıyor. ve belki de daha önemlisi: çok potansiyelliler, dünyanın size ihtiyacı var.“

 

konuşmanın tamamını dinlemek için