A NIGHTMARE ON ELM STREET

   Hikaye

   70'li yılların sonu, 80'li yılların tamamı olmak üzere sinemayı büyük etkisi altına alan korku/slasher kategorisinin en büyük başarılarından birisi; A Nightmare on Elm Street serisidir. Ünlü korku/slasher film yönetmeni Wes Craven'ın 1972 yılında henüz sinemadaki amatör yıllarında yönettiği The Last House on The Left ve 1977 yılındaki The Hills Have Eyes adlı filmlerinden sonra imzasını attığı üçüncü ve en çok ses getiren eser olma özelliklerini taşırken aynı zamanda kendinden önceki iki eserden farklı bir geçmişe sahiptir. Craven, küçük yaştayken bir gazete küpüründe Amerika'ya kaçan Kamboçya'lı mülteci ailesinin çocuklarının kabus görmesi ve uyumayı reddetmesi haberiyle karşılaşır. Çocuklar tıbbi tedavi eşliğinde uykuya daldıktan kısa süre sonra ölmüşlerdir. İşte bu küpür, günümüzde dahi halen yetişkin ve çocukların hayranlıkla izlediği bir filmi; A Nightmare on Elm Street'i yaratmak için ilham kaynağı olur. Filmin kötü karakteri olarak izlediğimiz Freddy Krueger ismi ise Craven'ın ilkokul yıllarında aynı ada sahip bir çocuk tarafından sürekli zorbalığa uğraması sonucu karaktere verilir. Ayrıca bazı söylentiler de Craven'ın 1968 yılında Clarkson Üniversitesi’ndeki öğrencilerinin yaptığı gündem korku filmlerini tiye alan bir projeden etkilendiğini ileri sürmektedir. Bu söylentinin sebebi olarak da projenin Potsdam, New York, Elm Sokağı’nda çekilmesi ve filmde şehrin adının tersten yazılarak Madstop olarak değiştirilmesi gösterilmektedir. Ortaya çıkışından itibaren birçok olayla bağdaştırılan filmin şirketler tarafından kabul görmesi de bir hayli zor olur; Craven'ın senaryoyu gösterdiği bütün şirketler senaryoyu farklı sebepler öne sürerek geri çevirir. Bu sebeplerin en başında Freddy'nin ortaya çıktığı dönemde halihazırda bulunan 13.Cuma filmleriyle tanınmış Jason Voorhees, Halloween serisinin baş karakteri Michael Myers ve Teksas Katliamı filmiyle yıllardır gündemden düşmeyen Leatherface gelmektedir. Yapımcıların başarısız bir projeye girmek istememesi ve gündemdeki slasher karakterlerinin arasında yerini alamama korkusu Craven'ı üç yıl kadar süren uzun bir şirket arayışına sürükler. Üç yıl sonunda henüz yeni ve bağımsız olarak kurulan New Line Cinema senaryoyu kabul ederek Freddy karakteri ile beklemediği bir başarı elde etmesiyle Freddy'nin Evi olarak tanınır. 

   Çekim

    Craven, Clarkson Üniversitesi’nde kullanılan adresten etkilenerek filmdeki kurgusal adresi 1428 Elm Sokağı olarak ele alır. Evin bulunduğu gerçek adres Los Angeles, California’daki 1428 North Genesee sokağıdır. Çekimler sırasında ters ve hareketli oda setleri kurulur ve bu setlerde çekilen sahneler için 500 galondan fazla sahte kan ve birkaç sahnede fazla masraftan kaçınmak, sahte kanı doğru kullanmak amaçlarıyla kırmızı su kullanılır. Ayrıca filmin çekimlerini farklı kılan bir diğer set de yüzme havuzu üzerine kurulan küvet seti olmuştur. Dipsiz bir küveti izlediğimiz bu sette filmin ilk dublör kullanımı da gerçekleşir.

Oyuncu kadrosunda Heather Langenkamp (Nancy), Amanda Wyss (Tina), Robert Englund (Freddy) ve Johnny Depp (Glen)'in bulunduğu A Nightmare on Elm Street, gösterime girdiği ilk bir hafta içinde 1.271.000$ gişe hasılatı yaparak hem Craven hem de sinema sektöründe yeni olan New Line şirketi için büyük bir başarı hikayesine dönüşür. Bunun üzerine şirket filmi seriye dönüştürme hazırlıklarına başlamak istediğini Craven'a iletmiş olsa da Craven devam filmi çekmek istemediğini filmin burada bitmesi gerektiğini öne sürerek bu isteği reddeder. Şirket ile yolları ayıran Craven, işte tam da bu noktada en büyük kabusuyla yüz yüze gelir; bayat, sıradan bir devam filmi.

  A Nightmare on Elm Street Part 2: Freddy's Revenge

  İlk filmden bir sene sonra David Chaskin tarafından yazılıp Jack Sholder'ın yönettiği A Nightmare on Elm Street: Freddy's Revenge, elbette izleyicinin hayalkırıklığı ile karşıladığı bir yapım olmuştur. İlk film ile yalnızca aynı ev üzerinden bağlantı kurulan bu filmde Amerikan sinemasının klasikleşen genç aşk filmlerinin izlerini görmek mümkündür. Her ne kadar senaristin ve yapımcıların Rosemary's Baby, Frankestein gibi yapımlardan etkilenmesi üzerine oluşturulsa da Craven'ın devam filmi çekmek istememe sebebini haklı çıkartmışlardır. Hatta senarist, Craven'a yönetmenlik fırsatı sunarak asıl yaratıcının da dahil olması gerektiğini belirtir; buna rağmen Craven senaryoyu okuyunca kahkaha atarak kara komediden ileri bir senaryo görmediğini söyler.

  A Nightmare on Elm Street Part 3: Dream Warriors 

 

  1987 yılında, ikinci filmden iki yıl sonra gösterime giren Dream Warriors, yeniden yönetmen değişikliğine gidilerek Chuck Russell tarafından izleyiciye aktarılmıştır. Üçüncü filmde karşımıza Russell'ın fikri olan Westin Hills Psikiyatri Hastanesi çıkar; bunun amacı Freddy'nin ilk iki filmdeki gibi tek bir karakter ile yüzleşmesi baş karaktere haksızlık oluşturmaktadır. Tek bir kişinin Freddy'i yenecek kadar güçlü olmadığına ve yalnızca grupla bir araya gelerek Freddy'i yenebileceğine inanan Russell, seri bütünlüğünü korumak ve izleyicinin tekrar dikkatini çekmek için ilk filmin asıl karakteri Nancy'i (Heather Langenkamp) tekrar senaryoya dahil eder. Bu filmin diğer iki filmden ayrılmasının en büyük özelliği de asıl karakter yerine baş kötü Freddy üzerine yoğunlaşılmasıdır. Freddy Krueger geçmişte kimdi?, nasıl biriydi?, neden bu hale geldi? gibi sorulara ışık tutması ile ikinci filmin seriye verdiği kötü izlenimi bir nevi toparlamayı başarır. 

  A Nightmare on Elm Street Part 4: The Dream Master

 

  Serinin sadece ilk filmini yöneten Craven, kendi kurgusunun bu kadar değiştirilmesinden rahatsızlık duyarak dördüncü filmi kendisi yazmaya karar verir. Üçüncü filmde bir başarı elde ettiklerini düşünen şirket ve yapımcılar dördüncü filmin üç ile bağlantılı olması gerektiğini ileri sürerek Craven'ın senaryosunu reddetmişlerdir. Bu reddetmenin üzerine Craven'ın Freddy Krueger hakları uğruna mahkeme sürecine giden yolculuğu da başlamış olur. The Dream Master, 1988 yılında Craven'ın izni haricinde Renny Harlin tarafından yazılarak gösterime girer. İzleyicinin görüşüne göre film sadece Freddy'i görmek için izlenmiştir. 

  A Nightmare on Elm Street Part 5: The Dream Child

 

  1989 yılında gösterime giren beşinci Elm Street filmi The Dream Child, döneminin en yüksek hasılat yapan slasher film özelliğini taşısa da serinin en düşük gişe getiren ikinci filmidir. Stephen Hopkins tarafından yönetilen bu filmde Craven'ın izlerinin fazlasıyla silindiği göze çarpmaktadır. Freddy'nin geçmişi ve ailesi ile ilgili bir senaryo oluşturulsa da izleyiciler tarafından çoğunlukla olumsuz eleştiriler alır; çünkü Freddy'nin hayatını üçüncü filmde zaten işlemişlerdir. 

  Freddy's Dead: The Final Nightmare

 

 1991 yılında serinin son filmi olması planlanan The Final Nightmare, Rachel Talalay tarafından yönetilmiştir. Dört ve beşinci filmlerin getirdiği başarısızlığın bir devamı niteliğindeki bu film, 1991 yılında çıkan en kötü slasher film olarak nitelendirilmektedir. Üçüncü filmle konu bütünlüğü sağlanmak istense de pek başarılı olamayan altıncı filmin izleyiciler tarafından tek iyi tarafı; filmin son kısımlarında 3D çekim kullanılmasıdır. 

  Wes Craven's New Nightmare

 

 Wes Craven'ın 1994 yılında Freddy Krueger'ın haklarına tamamen sahip olması üzerine kendi yazıp yönettiği serinin asıl son filmidir. İkinci filmden itibaren çekilen bütün Elm Street filmleri ile adeta dalga geçer gibi bir senaryo ile karşılaştığımız bu filmde, Craven kendisi de rol almaktadır. Slasher filmlerinin temelini oluşturan final girl isteğine bu filmle ulaşan Craven, Nancy'i bir kez daha izleyicinin karşısına çıkarmıştır. Heather Langenkamp ile birlikte Johnny Depp'in de filmde yer almasını isteyen Craven, teklifi Depp'e götürmeye çekinerek bundan vazgeçmiştir. Filmde ara ara denk geldiğimiz deprem sahnelerinin de kurgu değil; 1994 Northridge depreminin görüntüleri olduğunu açıklamışlardır. New Nightmare, izleyiciye 'uzun zamandır yolunu kaybetmiş bir korku serisine beklenmedik bir şekilde tatmin edici ve akıllı bir meta katmanı ekliyor' yorumlarını yaptırır. Serinin 10.yılına girmesi ve serinin yapım tasarımcısı olan Gregg Fonseca'nun 1994 yılında hayatını kaybetmesi üzerine Craven bu filmi ona adamıştır. 

  Freddy vs Jason

 

 Friday the 13th serisinin baş kötüsü Jason Voorhees'in son filminde Jason'ın mezarında Freddy'nin elinin gözükmesi aslında serinin Freddy serisine değil; Jason serisine bağlanması gerektiğini kanıtlar niteliktedir. 2003 yılında Ronny Yu tarafından yönetilen film, 'her iki dünyada da insanın peşini bırakmayan katiller' göndermesi üzerine kurulmuştur. Psikolojik olarak bakıldığında kabusların da gerçek hayat kadar tehlikeli olduğunu öne süren filmde elbette izleyicinin en çok beğenisini kazanan konu; Amerika'nın önde gelen en iyi iki slasher karakterinin birbirine karşı savaş ilan etmesidir. Craven, eğer Elm Street serisi kendi istediği doğrultuda ilerleseydi Jason'ın yaratıcısı Victor Miller ile daha farklı birçok projede yer alabileceğini de belirtmiştir. 

 Bonus: Never Sleep Again, The Elm Street Legacy

 2010 yılında Daniel Farrands ve Andrew Kasch tarafından yönetilen belgesel niteliğindeki bu yapım, Wes Craven'ın New Line şirketi ile anlaşmasından Freddy vs Jason adlı yapıma kadar Elm Street serisini inceliyor. Craven ve şirkete dair bilgileri, kamera arkası görüntüleri, Freddy'nin makyaj aşamaları gibi sahneleri de izleyicilerle paylaşıyor. Oyuncuların da efsaneleşmiş bu seri hakkındaki yorumlarını içeren belgeseli izlemek isterseniz:

 

 Ayrıca Amerikan heavy metal grubu Dokken'in Dream Warriors için bestelediği orijinal parçayı dinlemek isterseniz:

Kaynak: 1, 2, 3