Bazen kendimizi hayattan kopuk hissedebiliyoruz, özellikle sevdiklerimizi göremediğimiz ve yalnızlığımızla en çok yüzleştiğimiz bu dönemde varlığımızı unutacak kadar boşluğa daldığımız oluyor. Bu yalnızlıkla yüzyüze gelmek belki size de ağır geliyordur, başa çıkılması pek kolay bir düşünce değil. Bazen insan kendini bunalmış, kaygılı, üzgün hissettiğinde elini hemen telefona atıyor ve sosyal medyada herkesin mutlu fotoğraflarına, karantina ekmeği storylerine bakarak "neden ben hariç herkesin tek derdi ekşi mayanın kokusu?" diye düşünebiliyor. Bu gaflete hepimiz yakalanıyoruz ve dünyada sevilemeyecek tek kişi kendimizmişiz, bizden başka herkes arkadaşlarıyla facetime'larda tatlı tatlı kahkaha atıyormuş, herkes okuduğu okuldan yaptığı işten çok memnunmuş, hatta ve hatta pazartesi günü tüm haftanın planını yapıp o plana harfiyen uyuyormuş, fosforlu kalemlerini bir güzel dizmeden, stabilolarını şöyle bir sıralamadan, çok köpüklü kahvesini keyifle içmeden derse başlamayan kimse yokmuş, sadece biz Gazapizm'in dediği gibi "öyle yorgun öyle beter sabahlara" bir tek biz uyanıyormuşuz da geri kalan herkes rise and shine mentalitesiyle her tarafından verim fışkırarak uyanıyormuş gibi hissedebiliyoruz.

İyi haber şu ki yalnız değilsiniz, ve gazapizm çok haklı.

Şimdi playlistimize geçebiliriz. Umarım beğenirsiniz.