6 yıl önce bugün, Müzeyyen Senar vefat etti. Nur içinde yatsın, sağken pek şarkısını bilmezdim, Ormancı'yı bilirdim sadece, o da Belek Kahvesi'ne gittiğimiz için, ama vefatı nedense beni çok etkiledi. Atatürk'ün huzurunda şarkı söylediği için olabilir, mesela dedim, Müzeyyen Senar kaç yaşındaydı o gün şarkı söylediğinde, Atatürk'e şarkı söylemeni istiyoruz dediklerinde ne hissetti, sesi titredi mi, ikinci kez söylediğinde heyecanı biraz gitmiş miydi, acaba Müzeyyen Senar içinden "Atatürk de insanmış" gibi bi düşünce geçirdi mi, yoksa o büyü hiç kaybolmadı mı? 

Sonrasında öğrendim ki Müzeyyen Senar Atatürk'ün huzuruna çıkarken aslında epey gençmiş ve ölecek gibi heyecanlanmış, o bekleme anı ona asırlarca uzun gibi gelmiş, ama Atatürk gerçekten iyi bi dinleyici olduğu için şarkılara eşlik etmiş ve hepimizin bildiği gibi mükemmel zeybek oynarmış. İnsan böyle okuyunca öyle bir ortamda bulunmak için sol böbreğimi veririm diyor gerçekten, Müzeyyen Senar'ın okuduğu şarkıları yıllar sonra Spotify'dan dinlerken bile etkileniyorum, bu şarkılara bir de Atam'ın eşlik ettiğini, oradaki insanların hep bir ağızdan "Bize de derler çakıcı" dediklerini düşünmek içimi sıcacık yapıyor. 

Müzeyyen Senar'ın okuduğu şarkıların sözleri çok naif, bununla birlikte Müzeyyen Senar'ın karakteristik kadife gibi sesiyle şarkıyı yaşıyormuş gibi okuması eklenince, çilingir sofrasının eksik parçası tamamlanmış oluyor. Hoparlörden veya şanslıysak pikaptan, belki gramafondan "benzemez kimse sana" sözleri yükseldiğinde, kimselere benzetemediğimiz, biricik olduğuna inandığımız kişiyi düşünmeye başlıyoruz; "tavrına hayran olayım" dediğinde o kişinin hareketleri gözümüzün önüne geliyor; zaten gündüzümüz seninle, ama akşam olunca en kötüsü, hüzünleniyoruz; vardar ovasına gidersek rakı parasını çıkarıyoruz; sigara yakarsak dumanına bakıp iç geçiriyoruz ve diyoruz ki ben seni unutmak için sevmedim, elbet bir gün buluşacağız. Bu böyle yarım kaldı mı onu bilemiyoruz ama, bu sözlerle avunduğumuz kesin.

Sanıyorum ki Müzeyyen Senar'a karşı hissettiğim en baskın duygu minnettarlık. Bize aşkı sevdayı onun şarkılarından daha iyi anlatabilecek bir şey düşünemiyorum. Bu dünyadan konup göçmesi bizim için büyük bi şans oldu bence, yani sevebilen insanlar için diyorum, çünkü en çok onların kalbine dokundu, yaralarını sardı.

Ee ne demişler, sevmekten kim usanır?

Bu naçizane yazı Müzeyyen Senar, Atatürk ve sevmekten usanmayanlar için.