Aslında bu ilk değildi. Kimisi içime oturmuştu, kimisini ise hiç umursamamıştım. Bu sefer başka, sanırsam daha idrak edemedim. Lakin beslediğim bir köpeğin beni ısırması gibi tuhaf hissiyatlar içerisindeyim. Öncekileri yeterince sevmediğim için kafama takmamıştım. Yada egoma yenik düşüp, kin ile dolmuştum. Sevdiğiniz birinin sizi kandırmaya çalışması, bu insanın en büyük zayıflığı değilde nedir ki? Şu ana kadar hep susmayı tercih ettim. Peki şimdi niye konuşuyorsun? Diye soranları duyuyor gibiyim. Çünkü aldatılmanın ne demek olduğunu anlamanızı istiyorum. Aldatmak bir insanı hayatınızdan çıkarmanın en aşağılık şeklidir. Egonuzun kırılması hariç, mutlu olmalısınız. Hele ki çok sevdiyseniz...