Bir nefes almaktı derdim. Bundan sebep kendimi dışarı attım. Yürüdüm beşer onar, her bir adımda denize yaklaştım. Belli ki bir ben değildim bunalan. Kimi iş için, kimi insan görmek için, kimisi de özgürüm diyebilmek için bırakmış kendini sokağa. İnsanların içinden sıyrılıp bir sote aradım. Sahil boyunca sürüklenip sonunda kendimi amfide buldum. Yerler ıslaktı, fakat tanrı beni düşünmüş olmalı. Bir basamak bana tahsis edilmişcesine kuru. Oh bugün de iyiyiz.. İyi hoş da kuru kuruya da oturulmaz. Hadi bakalım tornistan meydana. Bir büfe bulup daldım içeri, yalan olmasın canım da kahve çekmiş. Aldığım gibi geri amfiye. Hava güzel lakin belli yağmur beni bekliyor. Zıkkımlan git,  daha fazla bekleyemem diyor. Aldırış etmedim, kızmış olmalı başladı serpiştirmeye. Ben gitmem diyorum. O kalk diyor.  Sığınacak birkaç yer baktım ama durum fena, belli ıslatacak. Sonunda pes ettim ama iyi direndim. Nafile, ben sana söylemiştim dercesine, yağıyor namussuz. Vardım saçakların altından eve. Ama zaten ben buradan kaçmamış mıydım diye fikir beyan etti içimden bir ses. Bırak çay koy içelim...