--Tamam da sen hiçbir zaman kendinden emin olmadın ki. Hiçbir zaman attığın adımın boşluğa gelmeyeceğinden emin değildin. Hiç bi-

--(bir bacağını diğerinin üzerinden indirir.)O da doğru haklısın.

--E neden yapıyorsun o zaman? Çok düşünüyorsun çok.

-- Hesaplamaya çalışıyorum olmuyor. Ayrıca anlamıyorsun ki beni. küçümsüyorsun her zaman. Olay bundan ibaret değil.

--Anlatmaya çalışmıyorsun. Kendini anlatmak gibi bir çaban yok. Ama bu tembelliğinle insanları suçlamayı çok seviyorsun. Onların örümcek beyinli olduğundan bahsediyorsun. Her yere ağlarını ördüklerini ve bir sinek olan seni avlamaya çalıştıklarından bahsediyorsun. Kafka mısın oğlum sen?

--Yine aynı şeyi yapıyorsun.

--Ben sadece şu aptal melankolik ruh halini sevmiyorum. Bir sorun varsa anlatırsın çözülür.

-- Bir sorunum yok. Sigaranı söndür ve içeri geç.

--Sen bilirsin. Bardakları içeri almayı unutma.

--(iç çekiş ve sigaradan alınan son nefes)