Denizler anlatıyor işte. Bir sürü şey, bir sürü

Denizleri Sevmek. Gerçekten çok sevmek. 

Denizler bir insana ne anlatıyorsa o insanın hayatı öyle oluyor.

Bir insan denizleri çok seviyorsa, denizler de onu çok seviyor demektir bu. Çünkü denizler öyle herkese söylemez güzel sözlerini, denizler seçer bizi. Denizler bilir, denizler anlar

Mutsuzsan ve seçimini denizden yana kullandıysan, deniz dinler seni. Çok iyi bir dinleyicidir. Sana yardımcı olabilir, olmayadabilir. 

Deniz seçimini senin nasıl bir insan olduğuna göre yapar. Yardımcı oluyorsa sana, deniz seni sevmiştir. Sen ‘iyi’ ne demek bilirsin bu durumda

‘İyi’ ne demek? 

Yazdıklarımı anladıysan, kavradıysan ‘öz’ünle, 

İyinin ne demek olduğunu ve denizlerin seni sevdiğini biliyorsun demektir. 

Anlamadıysan, 

denizler ve ben seni çok da sevmiyoruz.

Denizler nazik, denizler çok nazik. 

Kızıyorsa, ne bileyim dalgalanıyorsa arada bir mazur görün onu. Onun sizin gibi yanına gidebileceği bir denizi yok. Onun kalemi kağıdı yok, arkadaşı yok, onu dünyaya getiren birisi yok, o çok büyük ve buna rağmen çok yalnız. 

Dalgalansın, kızsın, bağırsın, taşsın. Derdi yok denizin, dertleri var. 

Onunla beraber yaşayan kum bile ‘Gelme’ diyor yanıma. Islatıyorsun her yeri. Çocuklarım kızıyor, kulelerini bozuyorsun. 

Gitmiyor deniz de.

Gider misin sen olsan? 

Kum da o kadar karaktersiz ki, anca üstünü pisletsin senin. Ayaklarını yaksın falan. Söylediğin hiçbir şeyi duymasın. Hani demesin ben de denizin önündeyim dur bakayım ne anlatıyor bu kız belki bir yardımım dokunur. Yok! Yine mi geldin diyor sadece 

Yine mi

Yine geldim kum! 

Yine

Var olduğum sürece geleceğim denizime

Sen ilgilendirmez

Seni 

Hiç 

İlgilendirmez