2013 yazı Didim. Ailemle gittiğim tatilde ege denizinin oyunlarını bilmeden suyuna girdiğim güzel yer. Ne kadar ilerlersem ilerliyeyim boyumu geçmez sanardım. İlerledim, denizin ucu bucağı yokmuşcasına ilerledim. Boyumu geçtiğini anladığımda biraz geç kalmıştım bir şeyler için. Yüzme bilmeyen birine göre fazla ilerlemiştim. Can havliyle ne yapacağımı bilemeden yanımdan yüzerek geçen amcanın üzerine atladım. Amca dedim, boğuluyorum kurtar beni. Saniyelik bile olsa ölüm korkusu, su sürekli ağzıma kaçarken amcayı görmenin verdiği umut, yaşama tutunuş.
2022. Hayatın oyunlarını bilmeden yürüdüm, hayat boyumu geçerse bir yere tutunurum sandım. Elbet dedim, elbet biri yanımdan geçer atlarım üzerine tekrar. Boğuluyorum, kurtar beni diyebilirim sandım. Her boğulduğumda biri yanımdan geçer sandım. Kimsenin beni kurtaramayacağına inanmadım, inanamadım. İnsan kendi içinde boğulurken kimse kurtaramazmış onu, onu da anladım.
Bu gece de boğuluyorum, etrafımda beni kurtaracak birilerini aramıyorum. Bi' yanım yalvarıyor bana, boğuluyorum kurtar beni. Kulaklığımda Sertap Erener
Bi' çaresi bulunur elbet yarın yeniden yaşamanın
Bi' çaresi bulunur elbet canım bi' uyuyup uyanalım
Bugün de dünün yarınıydı, bi çaresi yok yeniden yaşamanın
Yorum Bırakın