Hep sevginin iyileştirici yanından bahsederiz. Peki ya ilişkiler iyileştirici olmaktan çok zehirleyici olduğunda ne olur? 

Tony ve Georgio'nun aşk hikayesi aslında tam olarak böyle. Tutku ve heyecan ile başlayan aşkları gün geçtikçe toksikleşmeye ve içinden çıkılamaz bir hal almaya başlar. Zaman geçtikçe tek taraflı seyretmeye başlayan bir aşk hikayesinin bir kadını nasıl olduğu kişiden uzaklaştırdığını ve sağlıksız bir hale getirdiğini izlerken kendimizden mutlaka bir şeyler bulabiliyoruz.

Yapılan haksızlıklar, psikolojik şiddetler, manipülasyonlar ve tüm bunlara rağmen çalıştırılan toksik bağımlılık.

Aynı zamanda romantik ilişkilerde bırakmamız gereken fakat bırakamadığımız tüm durumlar yüzümüze tokat gibi çarpıyor filmi izlerken. Aşk ve bağımlılık arasındaki o ince çizgiyi aşmanın götürüleri, iyileşme çabaları fakat buna hazır olmamak, bu sefer farklı olursa düşünceleri film boyunca bize kendimizi de sorgulatıyor. 

"Aşık olmamayı ve acı çekmemeyi tercih ederim." cümlesi geçiyor filmin bir bölümünde. Sahip olunabilecek en güzel duygunun insanı ne kadar dibe çekebileceğini çok kısa özetliyor böylece.

Aslında çok sıradan bir konuya sahipmiş gibi görünen bu filmi izlerken en önemlisi neleri hak ettiğimizi ve hak etmediğimizi üçüncü bir kişi olarak gözlemleyip çok net anlayabiliyoruz.