Daireler İçerisinde Yüzmek: Mac Miller'ın Buruk Vedası

Daireler İçerisinde Yüzmek: Mac Miller'ın Buruk Vedası
  • 0
    0
    0
    0
  • Malcolm James McCormick, Larry Fisherman veya onu tanıdığımız ismiyle Mac Miller, 2018’in Eylül ayında trajik bir biçimde sevenlerine veda etti. Hayatını kaybetmeden bir ay önce 3 Ağustos 2018’de çıkardığı 5. stüdyo albümü Swimming’den bu yana ailesi ve müzik şirketi tarafından herhangi bir Mac imzalı resmi proje veya şarkı yayınlamamıştı fakat bu sessizlik Ocak 2020’de bozuldu. Aile tarafından Mac’in instagram hesabında yayınlanan albüm duyurusu ve ardından gelen albümün ilk teklisi Good News’un sonunda 17 Ocak 2020’de Mac’in 6. ve maalesef sonuncu stüdyo albümü Circles sanatçının sevenlerine kavuştu. 26 yıllık kısa hayatının son albümü Swimming’in devamı bir konseptle ölmeden önce tasarladığı Circles’ı tamamlayamasa da, projede beraber çalıştığı Jon Brion, zamanını kullanıp aceleye getirmeden bir buçuk yıl gibi bir sürede Mac’in final albümü Circles’ı tamamladı ve harika da bir iş çıkardı. Mac ölmeden önce tamamlanmış parçalar olduğu gibi sadece vokallerin veya altyapı seçimlerinin tamam olduğu parçalar da vardı ve prodüktör Jon Brion minimalistik dokunuşları, synthleri ve atmosferik prodüksiyonuyla Mac’in hayalindeki Circles’ın olabilecek en yakın versiyonunu hazırladı. Swimming ve Circles aynı konseptin iki farklı yarısı. Swimming in Circles yani “daireler içerisinde yüzmek”. Swimming’in giriş parçası Come Back to Earth yüzme ve boğulma metaforlarını güzel bir şekilde dinleyiciye sunuyor. “In my own way, this feel like living Some alternate reality And I was drowning, but now I'm swimming Through stressful waters to relief” (Come Back to Earth) Mac boğuluyordu ve bu bir sır değildi. 2013 çıkışlı stüdyo albümü Watching Movies with the Sound Off ve arkasından gelen 2014 çıkışlı mixtape’i Faces, Mac’in buhranlı zamanlarına bir girişiydi ve projelerdeki parçalardan da içerisinde bulunduğu depresyon bariz belliydi. Fakat Swimming’de artık su yüzüne çıktı Mac, depresyonunu ve onu öldürmeye kadar giden bağımlılığını aşamadı ama, kabullendi. Kendini, hayatı, hayatın getirdiği kötü sürprizleri ve değiştirilemez acı gerçeklerini kabullendi ve artık yüzmeye başladı. Önce Swimming’in kapanış parçası So It Goes’da, 2 yıl sonra ise Circles albümünün aynı isimli giriş parçasında daireler metaforunu şöyle açıklıyor: “My god, it go on and on Just like a circle, I go back to where I’m from” (So It Goes)  “And I cannot be changed, I cannot be changed, no Trust me, I've tried I just end up right at the start of the line Drawin' circles” (Circles) Evet belki yüzüyordu fakat ileriye değildi. Ne yaparsa yapsın, neyi düzeltirse düzeltsin kendini bir şekilde aynı noktada buluyordu, tıpkı dairelerin başlangıç ve bitiş noktalarının aynı olması gibi. Tek konsept ve iki ayrı albüm tamamen bir kabulleniş. İyinin kötüsüne, veya kötünün iyisine, minnettar olan Mac’in “en azından hayattayım” deme şekli gibiydi tüm konsept. Mükemmel değil ama olmasa da olur çünkü hayat kısa. Swimming’in Perfecto’su ise bu kanıyı destekliyor. “Well, it ain’t perfect but I don’t mind Because it’s worth it Who really has the time at all?” (Perfecto) Tüm bu optimistik perspektife ve iyileşme isteğine rağmen Mac, hiçbir zaman ikilemlerinden kurtulamadı. Yüzüyordu fakat kıyıya ulaşamıyordu, gelmek istediği özsevgi ve psikolojik stabiliteye gelemediğini de her fırsatta yardım istercesine çığırdı. Kafasının içinde kocaman bir savaş vardı her zaman. Swimming’in giriş parçası Come Back to Earth, Circles’ın Complicated ve Good News parçaları ise buna kanıt niteliğinde. “I just need a way out of my head I’ll do anything for a way out of my head” (Come Back to Earth) “Inside my head is getting pretty cluttured I try but can’t clean up this mess I made” (Complicated) “I spent the whole day in my head Do a little spring cleaning” (Good News) Circles albümü boyunca ölüm temasını sık sık işleyen Mac, sanki kendi ölümünü tahmin ediyordu ve albümün tamamı cennetten yazılmış gibiydi. Hayatın acı gerçeği olan “insan doğar, yaşar ve ölür” temasını her şarkıda ağırlıklı hissetsek de, kendi ölümünü bilircesine yazdığı satırları dinlerken hepimizin gözyaşları tahrik oldu ama Mac’in de sonsuza kadar veya uzun uzun yaşamaya niyeti yoktu. İki albümde de bol bol bahsettiği ve kendisinin yakıtı (Jet Fuel) olarak nitelendirdiği uyuşturucunun kendisine bir yerde engel olacağını biliyordu, ta 2015 çıkışlı albümü GOOD:AM’in Perfect Circle / God Speed’inden Circles’ın Complicated’ine kadar.

    “They don’t want met to OD and have to talk with my mother

    Tell her they could have done more to help me

    And she’d just be crying

    Saying that she’d do anything to have me back” (Perfect Circle / God Speed)

    “Some people say they want to live forever That's way too long, I'll just get through today” (Complicated) Complicated’ta da dediği gibi ne fazla yaşamaya niyeti vardı ne de cennet gibi bir hayali çünkü yaptığı hataların farkına varmıştı ve kendini artık böyle kabullendi. Swimming’in Small Worlds’ü ve Circles’ın That’s On Me’sinde de yanlışlarını kabullendi ve tüm hatayı üstüne aldı. "That's on me, that's on me, I know That's on me, that's on me, it's all my fault" (That's On Me) İki ayrı albüm Swimming ve Circles da tıpkı konseptleri gibi beraber bir döngü oluşturuyor. İki albüm ardı ardına oynatıldığında Mac Miller’ın toplamda 25 şarkı boyunca yüksek ve mutlu anlarını yaşasa da bir şekilde hep döngünün başına döndüğünü ve kafasının içindekilerle mücadele etmeye tekrar başladığını görüyoruz. Come Back To Earth ile kendini kabullenmeye ve kendi iyiliği için çabalamaya başlayan Mac, Self Care ile iyice kendine dikkat etmeye başlıyor, Wings’te geçmişindeki tüm yaralarını sararken Ladders’ta bulunduğu yüksekliğin manzarası güzel olsa da olası düşüşünden korkuyor. Small Worlds ile hatalarını kabullenici bir tavırla tartışırken, Jet Fuel’da kendisini ölüme kadar sürükleyen madde bağımlılığını ‘ben böyleyim’ dercesine olumluyor. 2009 ile ünlülüğünden önceki günleri yad ediyor ve aldığı dersleri paylaşıyor. So It Goes’da ise kendini Swimming albümünün sonunda ama döngünün başında buluyor ve Circles geliyor ardından. Buruk ama daha huzurlu sesiyle döngüyü içten içe kabullenmiş bir şekilde başlasa da hala kendine ilerleyecek ve onu bu döngüden çıkaracak bir yol arıyor. Complicated’ta kafasının içindeki karmaşadan, Good News’ta kendisi bu buhranı ve melankoliyi, yani boğulma ihtimalini, kabul etmişken çevresinin hala Mac’in bu kafa yapısını kabullenemiyor olmasından yakınıyor. That’s On Me’de kabullendiği hatalarıyla bir an da olsa döngüden kurtulma heyecanına kapılınsa da ardından gelen Hands’te yine kafasının içinde kendisini sorgularken yakalıyoruz Mac’i. Once A Day ise Mac’in müzik kariyerinin son albümünün son şarkısı ve sanki cennetten sevenlerini teselli edercesine yazdığı sözleriyle ve biten hayatının tüm sırrını orada çözmüş gibi rahat ve huzurlu sesiyle anlamlı, güzel, buruk ve dinleyenler için duygu dolu bir veda denirse de yanlış olmaz. 2013 yılından bir şarkısı Gees’de tüm iyi rapçilerin genelde ölü olduğunu söylemişti Mac, kendisinin iyi bir rapçi ve daha da önemlisi harika bir sanatçı olduğunu öğrenmemiz için bu kadar acı bir vedaya gerek yoktu maalesef. Yaşasaydı Swimming ve Circles’tan deneyimlediğimize göre çok büyük bir ihtimalle daha farklı bir yöne gidecekti Mac. Kariyeri ve 20’li yaşları boyunca peşini bırakmayan depresyona farklı bir açıdan çözüm getirecekti fakat olmadı. Circles’ın I Can See adlı parçasında cennetin ne kadar uzak olduğundan bahsetti veda albümünde. Olduğun yer cennet mi değil mi kimse bilemez fakat umarız olduğun yerde sonsuz okyanuslarda daireler içerisinde değil dümdüz ileri yüzüyorsundur Mac Miller. Circles gibi bir veda için teşekkür ederiz. Bu dünyadan genç, hayat dolu ve bizden biri efsanevi bir sanatçı, Mac Miller geçti, huzur içinde uyusun.

    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.