'Çıplak bir bedenin güzelliğine sadece giyinik dolaşan ırklar duyarlıdır.'

'Gönlümün kaydığı bütün dinginliklerin, ruhumu parçalayan sivri köşeleri var.'

'Cümle benim biricik gerçekliğimdi.'

'Sahip olamadığım şeyle isteyemediğim şey arasında bir köprüyüm.'

'Yaratmak uğruna kendimi yok ettim; kendi içimde o kadar dışarı attım ki kendimi, kendimin dışında varlık sürüyorum artık.'

Kendi kendine, yalnız başına konuşuyor Fernando PESSOA, ben de onun yalnızlığını bozmadan uzaktan dinliyorum.

5 yılda bir bu kitabın zihnimi dağıtıp dağıtıp yeniden toplamasına, en dibi gösterip tek tek anlam basamaklarımı tırmandırmasına izin veriyorum. Her farklı zamanda okumamda ayrı bir anlam. Alıntılarım, altı çizili cümleler kitabın ta kendisi. 

Olaysız bir özyaşamöyküsü özetle.

Sorular sorup, cevaplar buluyorum içinde. 

Sahi hayatımızı toprağa verirken, kim kurtaracak bizi var olmaktan?