Bugün size sadece 3 günümü anlatmak istiyorum ama önce sizinle bir düşüncemi paylaşmak istiyorum.Bence herkesi içinde ışık yoktu bazı bireyler doğuştan ilk anda karanlığını büyüsüne kapılmıştır.Bugün içimdeki ışığı kaybetmemek için yazacam aylardı daha az  parlıyor ama fakat dün gece tamamen kaybedeceğim düşünmüştüm.

Birinci Gün:

Büyük zincir bir markette çalışıyorum.Öğlen 12.15 işe geldim .Açılması yasak ürünleri açtıkları için müşterilere kuralları anlatmaya çalışıyorum bu arada pazar sepetiyle mağazada dolaşıp içine ürün atan kişilere de kuralları söylüyorum tabi bana "kamera yok mu görmüyor musunuz " diyecekler.Ben durumumuz anlatmaya çalışacam ama anlamaycaklar hakaret edecekler(mağzada yeterli sayıda eleman olmadığı için ve kimse bu şartlarda çalışmak istemediği işe girmediği içinde.Görevlerimiz gelirsek malları atmak,kasaya bakmak,reyonları düzelmek,uzun çalışma saatlerimiz,can güvenliğimizi sıfır olması,sürekli hırsızlıkla suçlamak,kendini sürekli üstün ve haklı gören bireylerle uğraşmak,her ürünü fiyatı bilmek,fiyatı değişen ürünü bizden kesilkmesi,kasadaki eksiğini bizde kesilmesi,çalınan mallardan sorumluluk olmak en önemlisinde hiç değmeyecek fiyatta çalışmak.).Neyse yoğun bir şekilde iki kişi çalışırken telefonum düştü ve kırıldı daha sonra tamamen kapanmış ama ben bunu molaya çıktığımda fark ettim çünkü o an zamana kadar kasadaki müşteriler öncellikti.Kasa hesabı,temizliktir,sigaralarve dışardaki ürünleri içeriye almak falan saat 9.30'tan önce çıkmıyoruz.9.45'te çıktım bu arada yine başıma neler gelir düşünüyorum.Evimi sokağı uzun olduğu içimde tedirginlik vardı boşuna da değil hani yani 5 dakika sonra bakışlar,laf atmalar,arabanı içinde kafa çıkmalar başladı bunlar artık hafif sınıfına girmişti benim için...

İkinci Gün:

Sabah işe gitmek en kolayı  en rahattı bu yüzüden mutlu mutlu işe giderim .Kendi kendime şarkılar söyleip,hayallar kurarım.Sayım günüydü yani geç saatlere kadar çalışmak zorundaydık birde sayım sonucunu düşünmek zorundaydık.Bol iadeli bir gün geçirmiştim bazen insanlar o kadar haklı iken bazen öyle saçma nedenlerden geliyorlardı'Allahım diyordum ben nerde hata yaptım'.Çok güzel bir gündü diyemem ama yinede güzeldi yeni birşeyler öğrenmişti.gece 12'de işten çıktık.Annemler beni yolu ortasında alacaklardı.Çalışma arkadaşımdan kardeşimle konuşup anlaşmıştık ama kardeşim oyuna dalıp unutmuştu.Ben yolun ortasına gelince bizimkileri görmeyince doğal olarak direk eve gitme kararı aldım çünkü sokağın her tarafında bir grup erkek vardı.Daha sokağın başında ıslık sesleri sokağın girşinde biri ışığı gözüme tuttu nasıl yürüyordum hatırlamıyorum ama dua ediyordum.Hızlıca yürümeye devam ettim bu defa siyah bir araba içinde iki kişi vardı ara sokakta durdu önümde beni görünce kafasını çıkardı arabayı durdu kapıyı açtı ve o an karşı kaldırıma açıkta olan markette gitmek istedim.Bu defa marketin önündeki adam bana öyle gözümü içine baktı size yemin edebilirim "bu saatte ne işi var" bakışıydı bu tabi bu arada araba geri geri gelmeye çalışıyor bende "gerizekalı" diye sesli söyledim başka sokağa girdim.İki çocukla karşılaştım 15-16 yaşlarındaydı hızlı yürüyüp onları arkamda bıraktım.Kürtçe konuşuyorlardı anladığımı anlamadılar."NE İŞİM VARMIŞ BU SAATTE BU SOKAKTA" öyle diyorlar harbi bu büyük marketteler bir gün sayım için market kapatsalar batarlar mi galiba öyle tabi bu tek marketteleri suçu değil en büyük suçlular anne-baba olmayan bireylerin suçu ve yetersiz yasalar.Neyse sadece günümü anlatacaktım.Bu arada telefonum olmuyor yeni telefon içinde maaş yetmiyor,kiralar malum,kanser hastası bir baba ve okuyan bir sürü kardeşim var.BİRDE BU ÜLKEDE KADIN OLARAK YAŞAMAYA ÇALIŞIYORUM.

Üçüncü Gün:

Özetle direk olayı anlatacam size bir adam sevgilsiyle mağazaya geliyor.Kızın montun içine ürünleri saklıyor biz yakalıyoruz.Adam inkar ediyor.Kasadalarda yoğunluk oluyor çünkü bütün erkek müşterilerimiz olayı izliyor hırsız kız arkadaşımı tehdit edip,el kol harekettine başlıyor ve ben araya giriyorum bu defa küfürler ve tehditler başlıyor beni itiyor ve darp ediyor ve bu arada izleyiciler perdeyi izliyor pardon müşterlerimiz "erkek elemanız yok mu" diyor bunu diyen "xy"kromozonlu bir bireydi.Harbiden merak ettiğim birşey var onca insan iki kadına bir erkeğe nasıl tek  laf edemiyor peki neden şikayet etsem sadece bu kişi mahkemlerde gezip iki gün sonra tekrar hırsızlık yapacak.

Eğer merak ederseniz bugün yani üçüncü günümde kız arkadaşımı ailesi bizi almaya geldi ve beni eve bıraaktı çünkü ben aileme bunları anlatırsam üzülür,kanser hastası bir baba bunu kaldırmaz,bir anneni yüreği buna dayanamaz.Özetle her gün iş sonunda başıma ne gelir düşünmeden bir gün geçirir miyim bilmem ama asla sorumluluklarını kabul etmeyecek bir toplum olduğumuz biliyorum.