Orhan Veli'nin Kaleminden Şiirler

Orhan Veli'nin Kaleminden Şiirler
  • 3
    0
    0
    2
  • İstanbul'u Dinliyorum 

    İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı

    Önce hafiften bir rüzgar esiyor;

    Yavaş yavaş sallanıyor

    Yapraklar ağaçlarda;

    Uzaklarda, çok uzaklarda, Sucuların hiç durmayan çıngırakları 

    İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

     

    İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

    Kuşlar geçiyor, derken;

    Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.

    Ağlar çekiliyor dalyanlarda;

    Bir kadının suya değiyor ayakları;

    İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

     

    İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

    Serin serin Kapalıçarşı

    Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa

    Güvercin dolu avlular

    Çekiç sesleri geliyor doklardan 

    Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;

    İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.

     

    İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

    Bir yosma geçiyor kaldırımdan;

    Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.

    Bir şey düşüyor elinden yere;

    Bir gül olmalı;

    İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.

     

    İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;

    Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;

    Alnın sıcak mı, değil mi, bilmiyorum;

    Dudakların ıslak mı, değil mi, bilmiyorum;

    Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından

    Kabinin vuruşundan anlıyorum; 

    İstanbul'u dinliyorum.

     

     

     

    Anlatamıyorum

    Ağlasam sesimi duyar mısınız,

    Mısralarımda;

    Dokunabilir misiniz, 

    Göz yaşlarıma, ellerinizle?

     

    Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel, 

    Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu 

    Bu derde düşmeden önce.

     

    Bir yer var, biliyorum;

    Her şeyi söylemek mümkün;

    Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum; 

    Anlatamıyorum.

     

    BİRDENBİRE

    Her şey birdenbire oldu.

    Birdenbire vurdu gün ışığı yere;

    Gökyüzü birdenbire oldu;

    Mavi birdenbire.

    Her şey birdenbire oldu;

    Birdenbire tütmeye başladıduman topraktan

    Filiz birdenbire oldu, tomurcuk birdenbire

    Yemiş birdenbire.

     

    Birdenbire,

    Birdenbire;

    Her şey birdenbire oldu;

    Kız birdenbire, oğlan birdenbire;

    Yollar, kırlar, kediler, insanlar...

    Aşk birdenbire oldu,

    Sevinç birdenbire.

     

     

     

    Güzel Havalar

    Beni bu güzel havalar mahvetti,

    Böyle havada istifa ettim

    Evkaftaki memuriyetimden.

    Tütüne böyle havada alıştım,

    Böyle havada aşık oldum;

    Eve ekmekle tuz götürmeyi

    Böyle havalarda unuttum;

    Şiir yazma hastalığım

    Hep böyle havalarda nüksetti;

    Beni bu güzel havalar mahvetti.

     

     

     

    DEĞİL

    Bilmem ki nasıl anlatsam;

    Nasıl, nasıl, size derdimi!

    Bir dert ki yürekler acısı, 

    Bir dert ki düşman başına.

    Gönül yarası desem...

    Değil!

    Ekmek parası desem...

    Değil!

    Bir dert ki...

    Dayanılır şey değil.

     

     

     

    Yalnızlık Şiiri

    Bilmezler yalnız yaşamayanlar,

    Nasıl korku verir sessizlik insana;

    İnsan nasıl konuşur kendisiyle;

    Nasıl koşar aynalara

    Bir cana hasret, 

    Bilmezler.

     

     

     

     

     

     

     


    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.