Bir insana aşırı bağlanmak ise bir eşyaya bağlanmaktan daha karmaşık ve etkilidir. Birine bağlanmak onsuz bir dünya düşünemeyecek kadar hayatının merkezine almaktır. Yani onu kaybetmemek için her şeyi göze almak anlamına gelir. Bu durum hiç sağlıklı değildir. Bu kişi anne-babamız dahi olsa kimseye bu denli bağlanmamamız gerekir. Bir insanı çok sevmek ve değer vermek güzel bir duygudur ancak bu sevginin kötüye gitmesi ve sağlıksız bir hal alması durumunda kendi hislerimizle kendimize zarar verir hale geliriz. Her şeyin bir ölçüsü olduğu gibi sevginin, bağlılığın ve alışmanın da sağlıklı bir ölçüsü vardır. Önemli olan hislerimizi, kendi psikolojimize zarar vermeyecek düzeyde yaşamaktır. Saplantılı bir bağlılık ile bağlanma hissi karıştırılmamalıdır. Hepimizin bağlı olduğu, alıştığı eşyalar, ortamlar ve kişiler vardır ancak bu durumun ileri boyutu psikolojik rahatsızlıktır. Genellikle bu gibi psikoloji sorunları için gerçekleştirilen tedavi yöntemleri, sorunun kaynağına bağlı olarak belirlenmektedir. Eşyalara, mekanlara, insanlara aşırı bağlanma durumu sağlıksız boyuta geldiğinde kesinlikle tedavi edilmelidir. Bu tedavi yönteminde de çoğunlukla çocukluğu inilir ve travmalara rastlanır. Rahatsızlığın daha ileri boyuta geldiği tespit edilirse tedavi ilaç tedavisine kadar gidebilir.